دلت خونه توی این خونه-سید مهدی میرداماد

دلت خونه توی این خونه

پریشونه توی این خونه

ببین زینب  میگه كه مادر

نمیمونه توی این خونه

من و یك عُمر خاطر زهرا

به كارم خورده گره زهرا

بیا كه تابوتت آماده است

نگاه كن بر زخم دل زهرا

لعنت به هركس زندگیم و زهر كرد

اصلاً خدا با این مدینه قهر كرد

لعنت به هركس زندگیم و سوزوند

شوهرت و انگشت نمای شهر كرد

شكسته قامتم و هر كه بیندم گوید

كه این علی مگر آن قهرمان خیبر كرد

چرا می لرزی چرا سردی

خودم میدونم پر از دردی

حالا یك روز خونت و خانم

چی میشد جارو نمی كردی

چرا امروز رو نمی گیری

با این دردا خو نمی گیری

چرا پس دستی به دیوار رو

دستی به پهلو نمی گیری

لعنت به هر كس به تو حرف بد زد

راه شكستنم رو شد بلد زد

لعنت به هركس كه به پشت این در

به در كه نه به بخت من لگد زد

شنیدم دیشب دعا كردی

برا مرگت گریه ها كردی

اینم میدونم كه امروزم

به چه زحمت در رو وا كردی

هنوز جای التماسم هست

نرو هستیم باغ یاسم هست

تا این در واشه واسم چند بار

زمین می اُفتی حواسم هست

یه گوشه ی از حجره نشسته زینب

چند وقته كه شده شكسته زینب

ازون شبی كه همه مون می دونیم

یه بقچه ای دادی به دست زینب

یه بقچه ی كفن رو،گرفته روی سینه

میگه همه ببینند، ولی حسین نبینه

.