مردم این شهر دیگه،نه اون مردم خوب،كه خیلی هم بدن-حاج محمود كریمی

مردم این شهر دیگه،نه اون مردم خوب،كه خیلی هم بدن

تو خونه ای كه نبی،اجازه میگرفت،بی اجازه اومدن

دختر پیغمبر رو،پیش چشم ما، تو  خونمون زدن

وای،كشته مارو، غربت مادرمون

وای،تو شعله ها ،سوخته بال و پرمون

وای،یتیم شدیم،آب گذشت از سرمون

بین هیاهوی شهر،كی دیده غربت، نگاه خسته رو

تو اوج طوفان بلا،كی دیده لرزش،پر شكسته رو

تو موج دریای درد،كی دیده كشتی ِ،به خون نشسته رو

وای،روگونه ها اشكامون دونه دونه

وای، توی دلا داغ مادر می مونه

وای،فقط خدا درد ما رو می دونه

وای،كشته مارو، غربت مادرمون

وای،تو شعله ها ،سوخته بال و پرمون

وای،یتیم شدیم،آب گذشت از سرمون

بین اینها هیچ كسی،نبود كه لااقل، یكم حیا كنه

با مادر هیچ كس نبود،كه تازیانه رو، ازش جدا كنه

كسی نبود بینشون،كه دست بسته ی،علی رو وا كنه

وای،آتیش از این پُر شرر تر نمیشه

وای، كسی از این خون جگر تر نمیشه

وای،برای ما هیچ كی مادر نمیشه

شهر مدینه پُر شر

یه عده با تیغ و تبر

آتیش آوردن پشت در

در خونه آتیش گرفت

به پشت در رفت بی سپر

مادرمون چادر به سر

.