باب الحرم - غم جانسوز

فهرست

نمایش جزئیات

ای ز غم تو بر جگر سنگ شراره وی در همه ی عمر ستم دیده هماره

سنگینی اندوه تو از کوه فزون تر غم های فراوان تو بیرون ز شماره

از هجر تو باید کمر کوه شود خم جایی که گریبان ولایت شده پاره

تا ماه جمالت به دل خاک نهان شد بر چهره ز چشم حسنت ریخت ستاره

سوزد جگرم بر تو که با پای پیاده همراه عدو رفتی و او بود سواره

از تیغ زبان زخم فراوان به دلت بود کز زهر ز پا تا به سرت سوخت دوباره

فوجی پی آزاردلت دست گشودند قومی ز دفاع تو گرفتند کناره

« میثم» دگر از این غم جانسوز نگویی

کز نوک قلم جای سخن ریخت شراره

حاج غلامرضا سازگار