«خیزید که گلزار ولا را ثمر آمد »

خیزید که گلزار ولا را ثمر آمد

در خانه خورشید هدایت قمر آمد

از دامن صدیقه بتول دگر آمد

آینه پیغمبر و مام پدر آمد

محبوبه حق روح عبادات خوش آمد

ناموس خدا عمه سادات خوش آمد

بُشری که خدا کوثر دیگر به علی داد

وز بحر شرف گوهر دیگر به علی داد

با حُسن دوام ، اختر دیگر به علی داد

وز بحر شرف گوهر دیگر به علی داد

محبوبه حق روح عبادات خوش آمد

ناموس خدا عمه سادات خوش آمد

مه خنده زد دل آرای شبش خواند

خورشید ، سماوات کمال و ادبش خواند

لبخند زد آیه وحی از دو لبش خواند

پیغمبر اکرم ز شرف زین أبش خواند

این زینب اَبُ و زین اُم و ، ین رسول است

مرآت خدا تالی زهرای بتول است

نخلی که بود ریشه ز گلزار الستش

کوهی که حوادث نتوان داد شکستش

مبهوت خدا دیده توحید پرستش

زیبد که زند دست خدا بوسه به دستش

با آن که به اصحاب کسانور دو عین است

از لحظه میلاد نگاهش به حسین علیه السلام است

این است که زینب ز پدر نام گرفته

دل از دم عیسایی اش آرام گرفته

وز مهر رخش مهر فلک وام گرفته

خضر از یم جود و کرمش جام گرفته

دارد شجر نور شرار از یم نورش

صد موسی عمران شده مدهوش به طورش

پیغمبر اسلام بتول دگرش اوست

حیدر ، یم سرشار ولایت گهرش اوست

زهرا شجر عصمت و تقوا ثمرش اوست

 شهر عشاق حسین است و درش اوست

این طفل نه این لنگر کشتی نجات است

برخون خداوند حیات است حیات است

ای دختر والا گهر مادر قرآن

ای پرورشت داده چو جان کوثر قرآن

هم داور قرآنی و هم یاور قرآن

هم خواهر قرآنی و هم دختر قرآن

دین و شرف و عصمت وایمان به تو نازد

بالله قسم عترت و قرآن به تو نازد

تو زنده کن صلح و قیام حسنینی

با خطبه ی خود روح پیام حسنینی

تو صاحب اجلال و مقام حسنینی

در خانه پس از فاطمه علیها السلام مام حسینی

امروز نه، فردا نه ، که تا صبح قیامت

با همت تو میوه دهد نخل امامت

روشنگر چشم و دل پیغامبری تو

همسنگر مادر به دفاع از پدری تو

مانند حسن از همگان خوب تری تو

در یاری اسلام حسین دگری تو

ای برده نماز شبت از مرغ سحر دل

مانند حسین ابن علی جای تو در دل

غلام رضا سازگار