مدح خوانی ویژۀ میلاد حضرت مهدی سلام الله علیه _ کربلایی محمدحسین پویانفر

شمیم وعده‌ی پروردگار در راه است دلم خوش است که فصل بهار در راه است امام سیصد و اندی سوار در راه است عزیز فاطمه با ذوالفقار در راه است دوباره عطر گل یاس می‌وزد در شهر دوباره نام علی زنده می‌شود در شهر

شدیم منتظر ماجرای آمدنش تمام ایل و تبارم فدای آمدنش همیشه لحظه شمارم برای آمدنش شده دعایِ قنوتم دعای آمدنش صدای آمدنش از یَمن بلند شده به مکه بانگِ انا بن الحسن بلند شده

حسین ذکر سجود و قیام این آقاست شبیه دام اباالفضل دام این آقاست شد آنکه رام اباالفضل رام این آقاست کنار نام اباالفضل نام این آقاست چرا که ابجد او با عمو برابر شد به روی خاک نوشتیم از او زمین زر شد

به کعبه تکیه بزن مستجار منتظر است ظهور کن که یمین و یسار منتظر است برای آمدنت ذوالفقار منتظر است بیا و از تن کفار سر بزن حالا خلیل زاده به بت ها تبر بزن حالا

گمان کنم شب گران به سر رسیده بیا یهود شیعه‌ی تان را به خون کشیده بیا قسم به فاطمه ای طلعت الرشیده بیا ندیده دیده تو را قرة الحمیده بیا بیا که با تو ببندیم تا ابد عهدی بیا بخاطر زینب بگو اناالمهدی

کسی که نیمه‌ شعبان پی اشاره توست اسیر یار خراسانی و یمانی توست کسی که جمعه سرش گرم ندبه خوانی توست مرید خانه‌ی هالوی اصفهانی توست غلام های شما هر کدام اربابند میان نیمه‌ی شب قصه مثل مهتابند

تویی که یوسف مصری ست عاشق رویت هزار لیل و مجنون اسیر یک مویت نماز خوانده ام اما به سوی گیسویت خدا نکرده بپیچد به شهر اگر بویت هزار تا ملک الموت کشته خواهد شد و شهر با ملک الموت کشته خواهد شد

سه شنبه، عشق، سفر، جمکران، گدا آقا تو را قسم به خدا زودتر بیا آقا بیا و راهیمان کن به کربلا آقا بیا و روضه بخوان از سری جدا آقا دوباره از حرمش بوی سیب می آید صدای مادر شیب الخضیب می آید