مدح خوانی ویژۀ میلاد حضرت مهدی سلام الله علیه _ حاج سید مهدی میرداماد

نرم نرمک بلبل عاشق غزلخوان از درآمد گفت سر زد صبح ديدارُ شب هجران سر آمد

شد چمن نقش و نگاری آسمان ها نقره کاری خواند قُمري با قناری با پرستویِ بهاری يک گل بی خنده در اين بوستان امکان ندارد

اين دگرگونی که عالمگير شد، از چيست امشب؟ اين همه روشنگري، تصوير نور کيست امشب؟ اين بهار دلنشين، از نکهت مهدي ست امشب؟

هست، رستاخيز هستي بعثت بالا و پستي فصل نور و حق پرستي فصل عشق و فصل مستي آفتاب صبح هم بي او لب خندان ندارد

در سپهر معرفت روشن ترين بدر است مهدی در حقيقت مطلع الفجر شب قدر است مهدی سينه اش شرح اَلَم نَشرَح لَکَ صَدر است مهدی

«وادی رضوی» است طورش ماه، با جام بلورش آفتاب و رقص نورش تشنه ی فيض حضورش هيچ خورشيد اينهمه ذرات سرگردان ندارد

کس نديده خط و خال هاشمی، زيباتر از اين گل نيامد، با جمال هاشمی، زيباتر از اين سرنزد ماهي ز آل هاشمی، زيباتر از اين

يوسف زهراست، مهدی عشق را معناست مهدی قبله دل هاست، مهدی جان جان ماست، مهدی آيتی شيرين تر از توصيف او قرآن ندارد