مناجات و توسل به علی ابن موسی الرضا علیه السلام ویژه ماه مبارک رمضان به نفس حاج محمود کریمی

دُرسته که تو خونَمونیم مسافرِ ماه رمضونیم دُرسته بالِمون شکسته با بالِ دل تو آسمونیم هر جایِ عالمَم که باشیم پیشِ امامِ مهربونیم دُرسته بنده ایم دُرسته بی دست و پا و بی زبونیم با این همه گدایِ فیضِ دعایِ صاحِبَ الزمونیم درسته مونده یِ تو راهیم تو عاشقی یِه در میونیم ولی مسیرِ عشق پیداست خدا کنه که جا نمونیم نشونیِ خداست مهدی ماییم که اینجا بی نشونیم هر کسی هرجایی نشسته بیاد که یک صدا بخونیم هر کسی هستیم هر کجاییم ما زائرِ امام رضاییم .. * این دیگه مالِ اوناییِ که تو خونه هاشون هستن، تو بیمارستان ها، پرستار ها، که دلشون ضعف میره برا حرمِ امام رضا ،برا بیمارا، اونایی که حالشون بده ،برا همه مرض هایِ عادتی، اخلاقیِ خودمون..* هوایی ام، هوایِ آقام پَر می کشم برایِ آقام پر می کشم با بالِ گریه رو گنبدِ طلایِ آقام کلاغِ روسیاهم و گُم شدم تو کفترایِ آقام تا قلبِ سنگِ من طلا شه با اون اشاره هایِ آقام دیگه همه فهمیدن این که دوا فقط دوایِ آقام صَحنا پُر از روحِ شهیداست کُشته و مُرده هایِ آقام دعایِ ما مونده که شاید با برکتِ دعایِ آقام به آسمون بِرِ صدامون پشتِ سَرِ صدایِ آقام رازِ اجابتِ دعامون تو رازِ گریه هایِ آقام * کدوم راز ؟...* که دل تو بین الحرمینِ گریه فقط برا حسینِ *امام رضا علیه السلام  فرمود : یابنَ شَبیب! هر موقع خواستی برا هرچی گریه کنی ،فقط برا جَدِّ غریبِ ما گریه کن، برا جَدِّ غریبم که با لبِ تشنه ... ای وای ..... از زبانِ خواهرش روضه بخونم* زینتِ دوشِ نبی تو مقتل تشنه لبی زیرِ دست و پا به فکرِ زینبی دیدم در تاب و تبی دیدی با بی ادبی منُ می زَدن یه عِدّه اَجنَبی ای حسینم ،ای حسینم، ای حسینم .. «بِحَقِّ الحُسَینِ الهی العَفو...» «اَللّهُمَ اِنّا نَشکوُ اِلیکَ فَقدَ نَبیِّنا ،صَلَواتِکَ علیِه وَ آله ،وَ غَیبَهَ وَلیِّنا ،وَ کَثرهَ عَدُّوِنا، وَقِلَّهَ عَدَدِنا ، وَ شِدَهَ الِفتنَهِ بِنا، و تَظاهُرَ الزَمانَ عَلینا ،وَصَّلِ عَلی مُحَّمدِ و آله ، واَعِنّا عَلی ذلِکَ بِفَتحِ مِنکَ تُعَجِّلُهُ، وَ بِضُرِتَکشِفُهُ، وَ نَصرِ تُعِزُّهُ، وَ سُلطانِ حَقِّ تُظهُِرهُ، وَرَحَمةٍ مِنکَ تُجَّلُِلناها، وَ عافیِة مِنکَ تُلبِسُناها، بِرَحَمِتکَ یا اَرحَمَ الراحِمین ..» .