مناجات و توسل به حضرت سیدالشهدا علیه السلام ویژه ماه مبارک رمضان به نَفسِ کربلایی محمد حسین پویانفر

«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍ و عَجل فَرجهم» أَسْتَغْفِرُ اللّٰه الَّذِي لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّوْمُ الرَّحْمانُ الرَّحِيمُ بَدِيعُ السَّماواتِ وَالْأَرْضِ مِنْ جَمِيعِ ظُلْمِي وَجُرْمِي وَ إِسْرافِي عَلَىٰ نَفْسِي وَأَتُوبُ إِلَيْهِ .. اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا أَوَّلُ يَا آخِرُ يَا ظَاهِرُ يَا بَاطِنُ يَا بَرُّ يَا حَقُّ يَا فَرْدُ يَا وِتْرُ يَا صَمَدُ يَا سَرْمَدُ سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ اَللّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ الَّذي اَنْزَلْتَ فيهِ الْقُرْآنَ، وَافْتَرَضْتَ على عِبادِكَ فيهِ الصِّيامَ، صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَارْزُقْني حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرامِ في عامي هذا وَفي كُلِّ عام، وَاغْفِرْ لي تِلْكَ الذُّنُوبَ الْعِظامَ، فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُها غَيْرُكَ يا رَحْمنُ یاعَلاّم اِلهی اَلعَفو .. نیاوردی اصلاً بدیمو به روم نذاشتی که هیچ جا بره آبروم تو تنها نذاشتی دل خستمو گرفتی تویِ غصه ها دستمو با اینکه می دونی گنهکارم دوسم داری دوست دارم .. ندیدم من از تو به جز خوبی درارَم از دل آشوبی چه شب ها که دلتنگ یک حسرتم می خوام کربلا باز بشه قسمتم نمی خوام به غیر از حرم از خدا نمی خوام به جز اربعین کربلا ان شااللّه باز امسال میشم عازم فقط هستم حرم لازم میذارم سر زیر قدم هایِ همه زُوّار تو مَشَاء .. *بریم کربلا ... حسین جانم ..* تورا به خاطر درهم چه درهمت کردند چنانکه شرح تن توبه آخرت افتاد همینکه از طرف جمعیعت دوتا چکمه رسید اول گودال،مادرت افتاد این همه راه دویدم ز پی دلدارم به امیدی که در این دشت برادر دارم تو دعا کن به کنار بدنت جان بدهم فکر همراهی با شمر دهد آزارم اسب ها پای خود از سینۀ او بردارید من هم از این تن بی سر شده سهمی دارم خیز و نگذار که ما را به اسیری ببرند من که از راهی بازار شدن بیزارم یک عبا داشتی و خرج علی اکبر شد با چه از روی زمین جسم تو را بردارم به وداع من و تو خیره بُوَد چشم رباب خواندم از طرز نگاهش که منم دل دارم .