باب الحرم - مدح و توسل ویژۀ میلاد کریم اهل بیت امام حسن مجتبی علیه السلام به نفسِ کربلایی محمدحسین پویانفر

فهرست

نمایش جزئیات

یگانه ای و نداری شبیه و مانندی
که بی بدیل ترین، جلوه ی خداوندی

مُعطَّلَ اند هزاران فرشته کاسه به دست
عسل بیاوری از آن لبی که می خندی

تمامِ عرشِ خدا در طوافِ گهواره
نگاهِ خیره ی زهرا به طفلِ دل بندی

به نیمه ی رمضان و میانِ صوتِ اذان
رُطب رسیده به دستانِ آرزومندی

نمی شناخت رسولِ خدا سر از پایش
نمی رسید به آن لحظه ی خوشایندی

نوشته اند تو را از بهشت آوردند
نوشته اند ز عطری که می پراکندی

*شب عیدی گرفتنِ ، وَتَصَدَّق عَلَینا...*

لبانِ فاطمه خندان و چشمِ مولا اشک
نوشته اند تو مولودِ اشک و لبخندی

برای خیلِ غلامان چه خوب مولایی
برای حیدر و زهرا چه خوب فرزندی

گدا که فرق ندارد، تو سفره ات پهن است
دَرِ امید به رویِ کسی نمی بندی

یا امام حسن ، یا امام حسن
یا امام حسن مولا....