مدح خوانی ولادت علی ابن موسی الرضا علیه السلام حاج محمود کریمی

تو آیینۀ کبریایی علی ابن موسی عجب نیست مثل خدایی علی ابن موسی منم که زدم دست بر دامنِ مهربانت تویی که سریع الرضایی علی ابن موسی منم کمترین رعیت ملک بی انتهایت تو سلطان بر ما سوایی علی ابن موسی مرا جای دادی کنارت ولی من کجا و تو با جایگاهت کجایی علی ابن موسی ندارم دگر ترسی از مُردنم چون کنارم خودت قول دادی بیایی علی ابن موسی

شب عشق ما شیعیان است میلادت ای عشق که دستم بگیری تو با دستِ امدادت ای عشق

قدم هات بر چشمم ای روح و ریحانِ نجمه همه اِی به قربان تو ای به قربان نجمه شده چشم موسی ابن جعفر به رویِ تو روشن که خورشید آورده ایزد به دامانِ نجمه تو جایِ خودت مادرت حق به افلاک دارد که جانِ جهان شیر نوشیده از جانِ نجمه تو فرمانروایی و پس مام تو مام سلطان و اثبات شد هست هستی به فرمان نجمه کسی که نشسته ست در بارگاهت نشسته پِی نان موسی ابن جعفر سر خان نجمه

به دل ذره ای نیست تردید علی ابن موسی ولایِ تو شد شرط توحید علی ابن موسی

به پشت سرت از فرشته سپاه ایستاده و پیشِ سپاهِ تو خورشید و ماه ایستاده به پرهای طاووس نه بلکه خِیل ملائک زِ خود شهپری کنده در بارگاه ایستاده نشستی به تخت ولایت به پیش تو یکسان همه مثل هم چه گدا و چه شاه ایستاده کنار ضریح پر از ازدحام تو امشب امام زمان نفس و روحی فداه ایستاده به شوقِ زیارت که زهرا به دیدارت اید همه انبیاء سلف بین راه ایستاده

دلم چون کبوتر به مشهد زند پر ز سینه که آیم به سمت تو با مادرت از مدینه

دلی مثل آهو به دامت گرفتار دارم سری مثل حلاج دلدادۀ دار دارم شنیدم که یک زائر خسته گفت آمدم تا زِ دست تو درمان بگیرم که بیمار دارم وجودم لبالب شد از حس مهر وجودت دخیلم و با خاک نعلین تو کار دارم سرا پا نیازم سرا پای دردم نگاهی من از رو زدن بر کسی غیر تو عار دارم چه بسیار کار نشد را که شد کردی و من از این معجزات تو در یاد بسیار دارم

کسی که معطل شود در صف زائرانت معطل نگردد به محشر که دارد نشانت

الا ای که عشق تو سوزانده پا تا سرم را نسیم خوشت برد باخویش خاکسترم را دلم خوش به عهدی که بسته ای باخدایت که در آخرین دم به دامن بگیری سرم را پدر مادرم، کرده نذرِ جوادت مرا پس تو هم لطف کن جانِ زهرا، پدرمادرم را ولی نعمت اهل ایران در عالم تویی تو تو قدرت بده امت و کشور و رهبرم را خودت تاکنون با شهیدان پای رکابت نگه داشتی دور از شرّ آتش حرم را

مرا با رضای خدا آشنا کن رضا جان تمام وجود مرا کربلا کن رضا جان

.