توسل به علی ابن موسی الرضا علیه السلام به نفس کربلایی حسن حسینخانی

در سجده بپای تو هزاران آدم جارو كش تو هزاران مريم محتاج دعاي تو هزاران خاتم ای شاه، گدای تو هزاران حاتم من نيز يكی از اين هزاران توام

هر چند به اين كو و به آن كو نزدم هرچند به اين سو و به آن سو نزدم پيش تو به آفتاب هم رو نزدم در صحن تو من اگر چه جارو نزدم مشغول غلامیِ غلامان توام

شاعر:علی اکبر لطیفیان

دیگر از راه دور با حسرت،اسمتان را صدا نخواهم کرد سر سجاده مثلِ مادر خود يارضا يارضا نخواهم كرد

مادرم گفته كه التماس دعا من فقط گفته ام كه محتاجم تو یقیناً شنیده ای چون که من کسی را دعا نخواهم کرد

چقدر سمت طوس پر بزنم؟مگر عقلم کم است در بزنم؟ تو مرا نوکرت نخواهی کرد،پس " منم" با تو تا نخواهم کرد

برو با کفتران خود خوش باش،من بیچاره چون کلاغم که آسمان سپید مشهد را،با حضورم"سیا" نخواهم کرد

آره زیباست بچۀ آهو،من سیاهم معفّنم زشتم می روم گم شوم از اینجا چون حقتان را ادا نخواهم کرد

شاعر : مهدی رحیمی

در صحن و سرايت همه جا ديده گشودم

جايی ننوشته است گنهکار نیاید

فقيرُ بيچارهُ مسكين به درگهت آمده ام رحمی چو جز ولاي تو ام هيچ نيست دست آويز

خيال خال تو را با خود به خاك خواهم برد كه تا ز خال تو گردد خاكم عبیر آمیز ست

.