توسل به حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام به نفسِ حاج حنیف طاهری

گوهرِ ولای تو به طینت من بود ای صَنمم ذکر خوب نام تو ،عبادت من بود ای صَنمم

تو دلبر جانانه، من عاشق و دیوانه تو شمع ولا و من، بر گِرد تو پروانه

هر زمانه سیر و مست، زِجرعۀ بادۀ نام توام شاه عالمم که من غلامِ غلامِ غلامِ توام...

من مهر ولا دارم، گر بار خطا دارم در روز قیامت هم ، شادم که رضا دارم

روشنیِ شمس و مَه، زِ آجرِ گنبد زرد رضاست صحن با صفایِ او، مدینه و مکه و کربُبَلاست

بندۀ گدا کجا، که شامل لطفِ رضا بشود عبدِ بی حیا کجا، که زائرِ کربُبَلا بشود

خجلت زده ام کردی ، از بس که کَرم کردی از لطف گدایت را، راهیِ حرم کردی

.