باب الحرم - روضه و توسل حضرت جوادالائمه علیه السلام استاد حاج منصور ارضی

فهرست

نمایش جزئیات

اُفتاد زمینُ و همه بال و پَرش سوخت
تا زهر اثر کرد ، تمامِ جگرش سوخت

هی ناله کشید و جگر شعله ورش سوخت
از پاش رمق رفت و تنش سوخت سَرش سوخت

این ناله ی زهراست که بالاست ،نخندید
بالا سَر این مرد که تنهاست ، نخندید

*یا امام رضا ببخشید...این شعرا رو ما می خونیم....*

کَم تَشت بکوبید ، توانِ بدنش رفت
کَم کَم جلوی فاطمه، جانش به تنش رفت

هر چند که هِی لخته ی خون، از دهنش رفت
جایی ننوشتند زِ تنش پیروهَنش رفت

*امشب بگو زنده باد تا قیامت رباب..... اُمِ لیلا..*

حالا که کبوتر به رویش بال کشیده
حرفِ دل ما باز به گودال کشیده

*دیگه کربلا کسی نبود سایه بندازه...*

قربان شهیدی که رویِ خاک رها بود
پیشِ زن و بَچه اش سَرش از پشت جدا بود

رویِ بدن سوخته اش جایِ عصا بود
بی غسل و کفن بود و مُرَمِّل بِدِما بود

زخمِ دلِ اولاد علی باز نمک خورد
ناموسِ علی در وسط خیمه کتک خورد

حسین...