روضه ورود خاندان آل الله به سرزمین کربلا شب دوم محرم سید مهدی میرداماد

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ طَهَّرَهُ الْجَلیلُ أَلسَّلامُ عَلی مَنِ افْتَـخَرَ بِهِ جَبْرَئیلُ اَلسَّلامُ عَلیَ من ناغاهُ فی المَهدِ میكائیلُ از ناحیه‌ی امام زمان چند تا سلام بدم با سلام منو شما خیلی فرق داره ..

أَلسَّلامُ عَلى شَهیدِ الشُّهَدآءِ امام زمان به جدش اینجور سلام میده أَلسَّلامُ عَلى غَریبِ الْغُرَبآءِ أَلسَّلامُ عَلى شَهیدِ الشُّهَدآءِ، أَلسَّلامُ عَلى قَتیلِ الاْدْعِیآءِ أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاْجابَـهُ تَحْتَ قُـبَّـتِهِ سلام به اون آقایی که اجابت زیر قبه‌ی حرمش تضمین شده ست .. أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاْ ئِـمَّـهُ مِنْ ذُرِّیَّـتِـهِ، سلام به اون آقایی که ائمه از نسل او هستند أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ فی تُرْبَتِهِ، سلام بر اون حسینی که شفا در تربتشِ .. سلام به کربلا و خاک کربلا ‌‌.. همون خاکی که زینب فردا قدم میزاره رو این خاک ..

آرزوی غبار این‌باشد
روی‌دامانِ یار بنشیند
در مسیرِ او باشد
زیرِ پایش به بار بنشیند

قطعه‌خاکی بلند مرتبه‌شد
ذره ای بودُ آفتاب شده
نسبتش میرسد به صحنِ‌نجف
از ذراریِ بوتراب شده

یه روزی امیرالمومنین رسید به این خاکِ کربلا، هنوز حسینی به کربلا نیومده، هنوز خونی به زمین ریخته نشده دیدن از اسبش پیاده شد امیرالمومنین هی خاکُ بر میداره بود میکنه،گریه میکنه .. دیدن داره با خاک کربلا حرف میزنه *وَاهاً لَكِ أَيَّتُهَا التُّرْبَةُ* همه متعجب که این چه خاکیه که امیرالمومنین میگه خوش به حالت ای خاک کربلا: لَيُحْشَرَنَّ مِنْكِ أَقْوَامٌ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسابٍ* خوش به حالت خاک، یه روزی یه عده میان از تو این خاکِ کربلا بی حساب میرن به بهشت .. یه روز یه عده ای از این خاک محشور میشن یه جوری وارد بهشت میشن بدونِ حساب و کتاب .. بعد دیدن هی خاکُ برداشته گریه میکنه ..هاهُنا مَصارع عُشاق .. هی نشون میداد میگفت اینجا کجاست‌ .. آی دلای کربلایی انگار کربلا زیر آسمان داری گریه میکنی ..

قطعه‌خاکی بلند مرتبه‌شد
ذره ای بودُ آفتاب شده
نسبتش میرسد به صحنِ‌نجف
از ذراریِ بوتراب شده

خاک میخواست نورِ محض شود
تا غبارش چو طوطیا باشد
سجده ای کرد بر قدوم حسین
تا شفا بخش و کیمیا باشد

مثه فردایی کاروان قدم گذاشت رو خاکِ کربلا ..

خاکِ کرببلا دلش میخواست
مثل آیینه ها زلال شود
چشمه ای باشد از یم کوثر
خوردنِ تربتش حلال شود

خاک بر صورتِ حسین نشست

امام زمان میگه أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّریبِ .. کسی تا حالا ندیده بود صورتِ حسین خاکی بشه، خاک کجا صورتِ حسین .. تا دید زینب میخواد از محمل پیاده بشه گفت برید کنار اباالفضل آمد زانوشُ رکاب کرد .. محارم همه آمدن دورِ عمه حلقه زدن عمه با احترام پاشو زمین بزاره .. همه مواظبن گرد و خاک رو معجرش نشینه .. (نمیدونم جلوتر برم یا نه!..)

 

خاک بر صورتِ حسین نشست
پرده داریِ آفتاب کند
بی سبب نیست سجده بر تربت
خلق هفتاد تا حجاب کند

*امام صادق فرمود سجده بر تربت کربلا هفتاد تا حجاب رو از بین میبره ..*

علت خلق تمام جهان
خاک این روضۀ منوره است
سندش هست آیۀ تطهیر
تربت کربلا مطهره است

قبرِ زهرا بقیع گم شده بود
وسط این دیار پیدا شد
عرش بر روی خاک خیمه زدُ
تربتِ کربلا معلی شد

آسمان را به انتظار نشست
تربت کربلا مودب شد
چقدر ذوق کرد وقتی که
خاک پای قدوم زینب شد

ماه بر رویِ خاک افتاده‌ست
دشت لاله پر از ستاره شده
لای لای رباب باعث شد
خاکِ این دشت گاهواره شده

دلشوره داره خواهرت
داداش بیا برگرد ..
داره میمیره دخترت
داداش بیا برگرد ..

همچین که رسیدن کربلا گفت عمه مگه نگفتی ما داریم میریم مهمونی .. چرا با شمشیر و نیزه اومدن به استقبال ما ..

تو این بَرّ بیابون
خیمه نزن حسین جان
خیلی غریبِ این خاک
زینب شده هراسان

مثلِ فردایی نزدیک به شصت تا خیمه برپا شد، بالاترین خیمه و اولین خیمه شد خیمۀ اباالفضل، ابی عبدالله فرمود خیمۀ عباسُ رو بلندی بزنید، میخوام همه ببینن این خیمه ها صاحب داره همه ببینن این لشکر عباس داره.. بعد فرمود گود ترین خیمه خیمۀ زن ها باشه دورِ خیمۀ زن ها خندق بکنید به این راحتی کسی دسترسی نداشته باشه .. وسط خیمۀ زن ها خیمۀ زینب باشه .. یه جوری تو گودی خیمه رو بزنید زن ها میدانِ جنگ رو نبینن .. نبینن اون ساعتی که حسین از بالای ذوالجناح می افته رو خاک .. یه جوری خیمه بزنید نبینن علی اصغر رو دستِ بابا داره بال بال میزنه .. همه حرفا رو که زدن (ای دلای اربعینی ..)

یه سایبون درست کنید برایِ شیرخواره
آب زیادی بردارید بارون نمیباره

ببین دلِ ربابُ شکسته مثلِ شیشه
اگه بمونی اصغر شش ماهش تموم نمیشه

تموم ترسم از اینه که خیلی دیر میشه
تو بمونی تو قتلگاه خواهر اسیر میشه

بگو اگه بمونم چیجور نفس بگیرم
چه جوری از رو نیزه سرت رو پس بگیرم

*چه خاکی شد این خاک کربلا .. چه خون هایی رو این خاک نریخت .. اما به خون با همۀ خون ها فرق داشت ..*

خواهری خاک رویِ سر می ریخت
پیکری مانده در دلِ هامون

کفنی داشت پیکرش از خاک
کفنی داشت پیکرش از خون

*چند روزِ دیگه یه بدنی رو خاک می افته بگم با این بدن چه میکنن، اهل ناله؛ ناله بزنن اگه محرم نبود نمی گفتم .. ده نفر یه جور با اسب هاشون این بدنُ زیرِ سم اسب ها کوبیدن .. یه کاری با این بدن کردن زینب گفت صَلّیٰ عَلَیْکَ مَلیکُ السَّماء، هَذا حسَینٌ بِالعَراء، مُرَمَّلٌ بالدِّماء، مُقَطَّعُ الأعضَاء .. یعنی گوشت و خاک و بدن و خون با هم آمیخته شد .. یه کاری کردن زینب از زیر خاک ها و رمل ها یه بدنُ در آغوش گرفت و بغل کرد .. هی گفت آیا تو حسینِ منی .. حسین …

.