روضه حضرت سیدالشهدا علیه السلام شب عاشورا محرم ۹۹ حاج محمد رضا طاهری

شب دامنه‌ها دارد از بی سر و سامانی ای صبح طلوعی کن از مشرق روحانی گرداب کند پرخاش موج استُ شرارت ها ای نوح پناهم باش در این شب طوفانی از مروه صفا رفته مشعر شده شعر غم مانند حَجَر اَسوَد در سر به گریبانی دارم به سر راهت از هر مژه جارویی هر دانه ای از اشکم سر گرم چراغانی تنها تو خبر داری از روضه آن گودال از آن همه زخم تن از آن همه عطشانی خون گریه کنی آری بر عمه خود زینب آنگونه که تا کوفه میرفت به مهمانی العجل العجل العجل یا منتقم آقا جان میشه شما امشب روضه رو برامون شروع کنی .. چند تا از اون سلام هایی که به ارباب میدی .. أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیبِ أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّریبِ . . آقاجان شما مثل دیشب گفتی به قمر بنی هاشم حتی وقتی شمر هم اومد گفتش بچه های خواهر من کجان؟ براتون امان نامه آوردم .. فرمودی برو جوابشُ بده .. تو ابالفضلی.. هیچکس از در خونه‌ی تو نباید دست خالی برگرده حتی شمر .. برو جوابشُ بده .. آقا اومد چیه نانجیب چی میگی؟ گفت امان نامه برات آوردم .. فرمود لعنک الله و لعن امانک خدا هم تو رو لعنت کنه هم امان نامه‌تُ .. نانجیب برای من امان نامه آوردی پسر فاطمه و بچه هاش در امان نباشند .. چنان شمشیر کشید اگر خودشُ کنار نمیکشید اولین کشته قبل از عاشورا این نانجیب به درک واصل میشد .. آقاجان هم خودت امر کردی عباس جواب بده هم خودت تو لحظه‌ی آخر اومدی ازش دستگیری کنی همچین که سینه اش سنگین شد چشماشو ابی عبدالله باز کرد دید نانجیب رو سینه‌ش نشسته فرمود جای بلندی نشستی .. اگر همین الانم بری قول میدم خودم ازت دستگیری کنم .. (عزیز دلم ارباب اون لحظه‌ی آخر دست شمرم میخواد بگیره آخه من و تو هر چقدر هم بد باشیم ده شبه آوارشیم داریم میگیم حسین ..) امشب بیعتُ برداشت گفت هرکی میخواد بره بره اینا فقط با من کار دارن برای اینکه دیگران خجالت نکشند اول رو کرد به اباالفضل گفت عباسم برو دست زن و بچه‌م هم بگیر .. عرضه داشت سیدی و مولای جواب مادرت زهرا رو چی بدم؟! بابام منو برای همچین روزی تربیت کرده جواب علی رو چی بدم ؟! سیدالشهدا امامِ میخواد بگه من به هیچکس احتیاج ندارم هر کی میخواد بره حتی به عباسم نیاز ندارم برید .. ظهیر تو برو .. ظهیر عثمانی مذهب بود اومد بیاد مکه گفتن حسین مکه است برگشت، بدش میومد ابی عبدالله هم که برگشت. هرجا میومد خیمه بزنه میگفت خیمه های حسین منو خیمه هامو دورتر بزنید چشمم نیوفته به خیمه های حسین .. تو یه نگاه طوری عوض کرد مثل امشب حضرت گفت ظهیر تو هم برو .. گفت اگه هزار مرتبه منو تکه تکه کنند بدنمُ آتیش بزنن خاکسترم و به باد بدن دوباره زنده بشم دوباره دورت میگردم .. هر کسی و یه طوری گفت چه جوابایی دادن امشب وقتی حضرت زینب اومد دید حضرت داره شمشیر تیز میکنه یا *دَهر اُف لک ..* گفت داداش دل کنده شدی؟! دیگه امیدت قطع شد حسین جان؟! یه حرفی زد حضرت زینب عجیبه میخواست یاراش و امتحان کنه حضرت عرضه داشت داداش یاراتُ امتحان کردی برای فردا .. هلال داره میشنوه پشت خیمه حضرت زینب داره نگهبانی میده دلشوره افتاد اومد پهلوی حبیب ،مسلم بن اوسجع دختر امیرالمومنین نگرانه ، به وفاداری ما شک داره .. قربون حبیب برم سوار بر مرکب شد اومد جلوی خیمه حضرت زینب سلام الله علیها عرضه داشت : ای دختر امیرالمومنین ای دختر فاطمه فردا چنان از برادرت دفاع میکنیم انقدر شمشیر میزنیم شمشیر هامون کند بشه غم به دلت راه نده .. مسلم بن اوسجع گفت حضرت فرمود زینبم برو از خیمه بیرون ازشون تشکر کن دختر امیرالمومنین اومد تشکر کرد جزاکم الله خیرا .. خدا به همتون خیر بده داداشم خیلی غریبه .. مثل فردایی ابی عبدالله تنهای تنها بود به یه شمشیر شکسته تکیه زده بود یاد دیشب افتاد یا حبیب .. یا مسلم بن اوسجع .. یا ظهیر .. ببینید حسین تنهای تنها شده .. (یه طوری حسین حسین بگو یه طوری صداتو گره بزن مادرش حضرت زهرا سلام الله علیها دعات کنه ..) چه توفیقی پیدا کردیم زنده بودیم شب عاشورا را درک کردیم .. حالا که درک کردی همونطوری که ابی عبدالله فرموده هر کی میخواد بره بره یعنی حسین نیازی به کسی نداره، نیازی به ناله های ماهم نداره .. ما باید ناله هامون و برسونیم بگیم آقا ما نمردیم امشب تا صبح برات سینه میزنیم .. امشب با مادرت هی ناله میزنیم ای حسین .. . . یابن شبیب گریه کن از غربت حسین در کربلا شکسته شده حرمت حسین شد زخم از مصیبت او پلک چشم ما خنده رود ز لب چو شود صحبت حسین بر تن نداشت جد غریبم توان و تاب یابن شبیب ذکر لبش بود آب آب یابن شبیب نیزه به حلقوم دیده شد چون سر ز تن او بریده شد یابن شبیب پیکر جد غریب ما در زیر نعل اسب به هر سو کشیده شد یابن شبیب چکمه به پهلوی او زدند در پیش عمه چنگ به گیسوی او زدند یابن شبیب جد غریبم کفن نداشت یوسف به قعر چاه ولی پیرهن نداشت از بس که زخم بر روی زخم دگر زدند یک جای سالمی به تمام بدن نداشت یابن شبیب ترک روی آیینه دیده ای جای سم ستور به یک سیه دیده ای یابن شبیب گریه بجز داغ او نکن این حرف را به پیش کسی بازگو نکن ناموس جد مرا روی تل با اشاره گفت ای بی حیا حسین مرا زیر و رو نکن یابن شبیب تیغ به حنجر کشید شمر با کام تشنه از تن او سر برید شمر چند جا ابی عبدالله زینبُ آرام کرد که حتی کار از دست مادرش زهرا نمیومد کار از دست امیرالمومنینم نمیومد پیغمبرم نمیتونست آرومش کنه .. وقتی قنداقه رو آوردش مادر دست پیغمبر داد هر کاری کرد دید زینب آروم نمیشه دست باباش داداش حسنش اومد ابی عبدالله دوید مادر میشه منم خواهرمُ بغل کنم .. همچین که بغلش کرد نمیدونم در گوشش چی گفت یه مرتبه گریه زینب تموم شد .. شاید بهش گفت حالا زوده برای گریه کردن .. یه جاهم امشب بود عمه‌ی سادات وقتی شنید داداش داره اینطور میگه یا دَهر اُف لک ... انقدر گریه کرد .. گفت بشین قربونت برم زینبم بشین جد من از من بهتر بود رفت .. بابام از من بهتر بود رفت .. مادرم از من بهتر بود کشتنش .. داداشم همینطور گفت آره اما هر کدومشون رفتن گفتم خدا سایه‌ی حسینُ رو سرم نگه داره .. همه‌ی دلخوشیه من .. من آروم نمیشم حسین .. گفت داداش امشب فقط مقابل من بشین نگاهت کنم .. اشاره کرد دست ولایت به قلب زینب .. امشب یه جا هم فردا وقتی اباعبدالله باهمه خداحافظی کرد نوبت زینب شد دید دوباره زینب بی قراره کجا داری میری‌ حسین؟!.. مارو دست کی میسپاری ؟!.. علمدارت که کشته شده .. علی اکبرت که قطعه قطعه شده .. دور تا دور ما حرامی ها هستن .. اینجا هم دست ولایت اشاره کرد آروم شد .. گفت میخوای بری برو قربونت برم زینب فدات بشه برو اما چند گام ذوالجناح بیشتر برنداشت یه وقت دید یه صدای ناله میاد مهلاً مهلاً یابن الزهرا حسین .. برگشت خواهرم قربونت برم مگه نگفتم تو خیمه بمون .. چرا داداش امر تو اطاعت کردم اما دست خودم نبود .. گفت قربونت برم چی میخوای بگی بگو؟! گفت داداش اون لحظه آخر مادر منو بغل کرد گفت کربلا نیستم پسرمُ یاری کن عوض من .. اون لحظه‌ی آخر زیر گلوی حسینمُ ببوس .. زینب داره زیر گلو رو ببوسه اما هنوز نمیدونه چرا مادر گفت زیر گلوشُ ببوس .. تا اون لحظه ای که اومد بالای تل زینبیه دید نانجیب خنجرُ روی حنجر داداش گذاشته .. .