سینه زنی امام حسن مجتبی علیه السلام به نفس حاج مهدی رسولی

چشم وا کرده شدم دست به دامانِ حسن مادر افکند مرا در یَمِ احسانِ حسن

از همان روز شدم بی سر و سامانِ حسن روزی از دست علی خوردم و از خانِ حسن

بر جبینم بنویسید مسلمانِ حسن حسن جانم حسن جانم...

دل خود را سر هر بام هوایی نکنم طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنم

رو به هر قبله و هر قبله نمایی نکنم پیش هر سفره که پهن است گدایی نکنم

نان هر سفره حرام است به جز نانِ حسن حسن جانم حسن جانم...

آن که نامش شده اَحلی مِن عَسَل کیست حسن آنکه بخشندگی اش گشته مثل کیست حسن

معنی حَیِّ عَلَی خَیرِالعَمَل کیست حسن مرد نام آورِ پیکار جمل کیست حسن

شتر سرخ زمین خورد ز طوفان ِحسن حسن جانم حسن جانم...

چه مقامی و چه نامی چه مرامی دارد چقدر لطف به بیمارِ جزامی دارد

خنده در پاسخ آن سائل شامی دارد به که اربابِ دو عالم چه امامی دارد

همه این ها غزلی هست به دیوانِ حسن حسن جانم حسن جانم...

.