سینه زنی و توسل ویژۀ ایام اربعین به نفس کربلایی نریمان پناهی

حسین جان .. دلم این روزا از فراقت بهونه میگیره اگه نوکرت کربلا رو نبینه میمیره، آقاجان

حسین جان .. برام سخته که اربعین تویِ خونه بشینم با یه عالمه حسرت عکسِ حرم رو ببینم، آقاجان

ببین نوکرت مبتلاتِ، اربابم دخیلِ یه گوشه نگاتِ، اربابم یه کاری کن بکن تا که قلبم آروم شه فقط دلخوشیم کربلاتِ، اربابم ـــــــــــــــــــــــــــ حسین جان .. شده این شبا قِسمتم آه و اندوه و حسرت بگو آخه تا کی نباید برم من زیارت، آقاجان

حسین جان .. همه ترسم اینه اَجل فرصتم رو بگیره غلام تو آخر حرم رو نبینه بمیره، آقاجان

تویی ماهِ شبهایِ تارم، آقاجان نگاه کن به حالم که زارم، آقاجان یه بغضِ عجیبی میونِ سینه‌م هست رو تربت سرم رو میزارم آقاجان ـــــــــــــــــــــــــــ حسین جان .. حرم آرزومه میدونم که اینو میدونی همه میرنُ واسۀ ما فقط تو میمونی، آقاجان

حسین جان .. برایِ رضایِ خدا حالمُ روبه‌راه کن تحمل ندارم جداییتُ واسم دعا کن، آقاجان

به جز تو کسی رو ندارم، آقاجان فدای تو ایل و تبارم، آقاجان تو این دارِ دنیا تو هستی دلگرمی تویِ جلوۀ روزگارم آقاجان