سینه زنی شهادت امام رضا علیه السلام به نفس محمدحسین پویانفر

سلام ای کَسِ بی کسی هام پناهم تویِ بی پناهی دلم قرصِ قرصِ تو وقتی برام تکیه گاهی یا سلطان... سلام ای رفیقی که غیر از وفا از تو هرگز ندیدم همیشه بعد از خدا تو هستی امیدم یا سلطان... هوامُ کی غیر از تو داره؟! یا سلطان... نباشی دلم بی قرارِ یا سلطان... کی دلواپسم بشه مثه تو یا سلطان... برا من تویی مهربون تر از بابا یا سلطان... رضاجان... رضاجان رضاجان رضاجان رضاجان.... من از تو ندیدم یه عمری به جز لطف و بنده نوازی همیشه آقا با بد و خوبِ نوکر می سازی نگام کن... نگاهت نباشه میدونی که من میرم از دست... تو باشی نداره دیگه زندگی راهِ بن بست... بدون تو از درد و حسرت می میرم نیام مشهدِ تو زیارت، می میرم... چه خوبه دلِ بی قراره مانوست من آرامشم هست فقط با پابوست...پابوست رضاجان... رضاجان رضاجان رضاجان رضاجان.... هوامُ کی غیر از تو داره؟! یا سلطان... نباشی دلم بی قرارِ یا سلطان... حسین جان! به یادِ لبت یک شبم خوابِ راحت نداشتم... کنار تن بی سرت کاسه آب گذاشتم... واویلا... حسین جان! تو بودی و گودال و ریگ و تنت زیرِ نیزه خداحافظی کردی با زینبت زیر نیزه.‌‌.. واویلا... صدا می زدم مادرت رو یا مظلوم... نشون می دادم حنجرت رو یا مظلوم... صدا می زدم مادرت رو ای بی کس به دامن بگیره سرت رو،یا مظلوم به صحرا سپردم که با خاک بپوشونه داداش، تنت رو... بمیرم که بردن جلو چشم من پیرهنت رو... واویلا... تا حالا از این خونواده زنی رو نبردن اسارت الهی می مردم نمی دیدم اونقدر جسارت واویلا... به آتیش کشیدن حرم رو...یا مظلوم... نبودی شکستن سرم رو...یا مظلوم... ندیدی چشایِ ترم رو با غیرت شلوغیِ دور و برم رو یا مظلوم حسین جان...

حسین جان..حسین جان...حسین جان... حسین جان...