سینه زنی سالروز به امامت رسیدن امام زمان روحی له الفدا به نفس حاج مجتبی رمضانی

یتیمی که بابا نداره غریبِ روزگاره

یتینی که مادر نداره نداره راه چاره

ولی یتیم تر از اون یتیم جوون شیعه است که از قدیم محرومِ از دیدن امامش

دلش پُر از آه و حسرتِ دلتنگ روز زیارتِ دلتنگ اون لحظه ی سلامِ

قالَ الاِمامُ العسکری ای شیعه ی اِثنا عشری

تو غریب تر از یتیمی که نداره یار و یاوری

نَحْنُ الاَیتام مَحرومونَ مِنَ الاِمٰام...

درسته شیعه غریبه غریبتره امامش

پُر از غم و درده اما چی بوده التیامش

هزار ساله چشم به راهِ تا سیصد و سیزده نفر برا یاری بیان پایِ رکابش

تا کِی آقامون غریب باشه هَل مِن مُعین رویِ لبهاشه ولی کسی نیست بده جوابش

تو این مسیرِ نوکری ای شیعه‌ی اِثنا عشری

روزایِ تو باید بشه با اطاعتِ مولا سپری

نَحْنُ الاَیتام مَحرومونَ مِنَ الاِمٰام...

تو سختیای این زمونه امیدِ نا امیداست

میاد اونی که تو رکابش یه لشکر از شهیداست

دوای حالِ خرابمون غریبی بی حسابمون به دادمون می رسه خدایا

میاد اونی که امام ماست پناه ما دلشکسته هاست میاد به حقِ دعای زهرا

یارب! به حقِّ العَسکری بسه دیگه این در به دری

اگه آقای ما برسه نمی مونه از غم اثری

نَحْنُ الاَیتام مَحرومونَ مِنَ الاِمٰام...

.