روضه و توسل به حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام _ حجت الاسلام سمیعی

"اَلسَّلَامُ عَلَیکَ یَا رَحْمَةِ اللهِ الْوَاسِعَة" "اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلَى الْاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنائکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ وَ لا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ *تو هم شب جمعه با مادرش برو كربلا، حسين جان! راستي راستي دلم برا كربلات تنگ شده آقاجان!... تو هم امشب كنارِ مادرش سلام بده...* اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَولادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ" غم اگر از توست، مُردن پای این غم راحت است سوختن با روضه و با اشک و ماتم راحت است بعد سیصد سال اگر نام حسین آمد وسط سوی جنت رفتنِ حوا و آدم راحت است ما دو دَم دادیم اما یک دَمش هم کافی است مرده زنده کردن ما با همین دَم راحت است یا حسینِ ماهِ مُحرم یاربِ ماه خدا ست پس رسیدن تا خدا، ماهِ محرم راحت است مادرانِ شهر، النگو خرج هیئت میکنند حرف روضه میشود، حاتم شدن هم راحت است هرچه باشم باز هم، در روی من وا میکند من نوکر این خانه ام دیگر خیالم راحت است مالِ دنیا را نمی خواهم، به من گریه بده *وقتي حبيب رو مرحوم كاشفِ الغطاء در عالمِ خواب ديد، گفت: آرزويي داري يا نه؟ گفت: ما وقت نكرديم برا اربابمون حسين گريه كنيم، آرزوم اينه بيام تويِ دنيا، اينبار فقط بشينم برا ارباب گريه كنم...* مالِ دنیا را نمی خواهم، به من گریه بده دخل و خرجِ گریه کُن، حتی شود کم راحت است هر که رفته کربلا، خیرِ دوعالم دیده است کربلا رفته خیالش از دو عالم راحت است #شاعر علی سپهری *حسين جان! مارو شبِ جمعه اي نميخواي يه كربلا ببري؟ دلم برا بابُ القبله تنگ شده، دلم برا سرازيريِ حرمت تنگ شده، دلم برا شلوغيِ حرمت تنگ شده، حسين جان! مي ترسم بميرم ديگه نتونم كربلات رو ببينم، حسين جان! يه كربلا به ما بده آقا...كيآ نرفتن كربلا؟...* شب هاي جمعه ميگيرم هواتو اشكِ غريبي ميريزم، براتو بيچاره اونكه نديده حرم رو بيچاره تر اون كه ديد كربلارو *يعني ميشه يه بارِ ديگه اربعينت بيام حرمت، اونايي كه اربعين رفتن ميدونن چه صفايي داره، خستگيِ راه، سر و صورت خاكي، لبا تشنه، امام سجاد فرمودند: هر موقع خواستي به زيارتِ پدرم بري، با سر و صورت آشفته برو، با شكمِ گرسنه، با لبايِ تشنه...چرا آقا؟ آخه پدرم با لبايِ تشنه شهيد شده، گرسنه بود كشتنش، اونقدر بابام رو تويِ گودال چرخوندن، سر و صورتِ بابام خاكي شد...هر جا نشستي برو كربلا، ناله بزن: حسين... يا اللهُ... يا اللهُ... يا اللهُ...فرجِ امامِ زمانِ مارو برسان، آقامون از ما راضي بفرما، خيلي ها گرفتارن،حاجتمندن، حاجت روا بفرما، اين دست هاي ما كه به سويت بلند است، خالي برمگردان، اين دست ها به ضريحِ سيدالشهدا برسان، دشمنانِ ما خار و ذليل بگردان، همه مرضامون شفايِ عاجل مرحمت بفرما، اموات و گذشتگانمون سَرِ اين سفره بهره مند بفرما، مشكلات و گره هاي زندگيمون مرتفع بفرما، آنچه گفتيم و نگفتيم و تو بهتر ميداني در حقِ اين جمع به اجابت برسان"الفاتحه مع صلوات" .