اهل بیت

محمد (ص) ســـــاقی بـزم وجود است         جهان مست از می غیب و شهود است

ولایت همچو می در جــام هستی است        غـــدیر خم، خم این شور و مستی است

علی عطر و جــــــهان گــلخانه اوست         حقــــیقت بـــــــــرگی از افسانه اوست

هر آنكس درس عقل و فطرت آموخت         مــــــــــــرام دوستی با عترت آموخت

شما ای عــــــترت معبوث خــــــــــاتم         شــــــــــــما ای بــــــــرترین اولاد آدم

شـــــــــمـا از اهــــــــــــل بیت آفــتابید         گُل جـــــــان مــــحــــمد را گــــــلابید

جهان جسم و شما جــــــان جــــــــهانید        شــــــــــــــما هــــم آشكار و هم نهانید

شما اســــــرار هـــــــســتی را امـــینید         فــــــــــــــــروغ آسمان، روی زمینید

امــــــــــــیر كـــــــــشور دلـــها شمایید         شـــــــــــــــــــما آئینه های حق نمایید

شـــــــــما یــــك نور، در چندین رواقید         شــــــــــــــــما نور حجازید و عراقید

فـــــــــــــــروزان مشعل همواره جاوید         شـــمایید و شـــــمایید و شــــــــــمایید

دیــــــــــــــــانت بـــی شما كامل نگردد         بــــــــجـــز با عشقتان دل، دل نگردد

كدام عـــــاشق در این ره، در بلا نیست         كــــــــدامین دل شما را مبتلا نیست؟

اگـــــــــــــر در سوگتان شد دیده نمناك          اگـــــــر از عشقتان دل گشت غمناك

گــــــــــــــــواه عشق ما این دیده و دل           رســـــــاند اشك و غم ما را به منزل

شــــــــما راه ســـــــــــــعادت را دلیلید           شما مقــــــــــــصود هر ابنُ السّبیلید

شـــــــــــما حقّید و دشمن هــــا سرابند            كــــــــی پوچند و چون نقشی برآبند

شــــــــــــــما تفسیر نور و الضحی یید            شـــــــــــــــما معنای قرآن و دعایید

امـــــــــــامید و شــهــید و گــــــــواهید            مصون از هـــــــر خطا و اشتباهید

شـــــــــــــــما راه خـــــدا را باز كردید            شـــــــهـــــادت را شما آغاز كردید

فـــــــــــــــــدا كردید جان، تا دین بماند            بــــــــــــه خون خفتید، تا آئین بماند

شــــــــــــــــما نور خدا در روی خاكید           صـــــــــــــــراط مستقیم و راه پاكید

شــــــــــــــــــما شـــــــیرازه اُمّ الكتابید            شـــــــــما میزان حق، روز حسابید

تولای شما فـــــرض خــــــــدائی است            قــــــبول و ردّ آن مرز جدائی است

هــــر آنكس را كه در دین رسول است            ولایــت، مُهر و امضای قبول است

اگـــــــر مولا ولی می شد چه می شد؟             خلیفه گر علی می شد، چه می شد؟

ولــــــــــــــی خاتم دوباره بی نگین شد            عــــــــــدالت با علی خانه نشین شد

سقیفه ســــــــــــــــاعدِ ماتم شد آن روز          نصیب و سهم شیعه، غم شد آن روز

دوباره بولهب آتش بــــــــــــرافروخت             در بیت النبی در شعله اش سوخت

سران توطئه بـــــــــا هـــــــــم نشستند              دل و پـــهلوی عصمت را شكستند

هزاران دست بیعتگر كــــــــجا رفت؟              وفـــــــــــا با آل پیغمبر كجا رفت؟

اگر پیمان مردم بــــــا ولـــــــی بــــود              اگــــــــــــــــر پیوند با آل علی بود

نه فرمان نبی از یــــــاد مـــــــی رفت              نه رنج و زحمتش بر باد می رفت

نه بر روی زمــــین مــــــی ماند قرآن              نه قدرت تكیه می زد جای برهان

نه حق، بی یاور و مظلوم مــــــی ماند            نه امت از علی محروم مــــی ماند

نه زهـــــــــرا كشته می شد در جوانی            نه می شد خسته از ایــــن زندگانی

نه از دست ستم می خــــــــــورد سیلی           نه رویش مــــــی شد از بیداد، نیلی

نه بـازویش كبود از تــــــــــــــــــازانه           نه دفـــــن او شــــــبانه مــــــخفیانه

نه تیغ كــــــــــــینه در دست جنون بود           نه محراب علی رنگین ز خون بود

نه خــــــــــون دل نصیب مجتبی بـــود           نه پــــــــــرپر لاله ها در كربلا بود

نه زینب بذر غم مــی كـــــاشت در دل           نه می زد سر ز غم بر چوب محمل

بقیع ما نه غم افزای جــــــــــــــان بود           نه ویـــــــران و چنین بی سایبان بود

                                                                                    <جواد محدثی>