سرود و شور زیبا و توسل به امیرالمومنین علی علیه السلام به نفس سید رضا نریمانی

به علی دل بستم، عشق‌و فهمیدم من بهشت‌و تو دُرّ نجف دیدم نجف اشرف رویای شیرینم بی‌وضو ایوونش رو نمی‌بینم

روزی همه از، حلقه‌ی کرمش زندگی می‌کنم توو ملکوت حرمش نوش جون دلم، هر چی دوس دارمش روزیمون بود اباالفضلی بشیم پا علمش

نفسم یا علی علی، می‌میرم با علی می‌خونم توو خونه‌ی حضرت زهرا علی علی

«علی مولا علی علی، علی مولا علی علی مولا، علی مولا، علی مولا، علی»

یا امین الله یا ساقی کوثر وصی المولا الکونینی یا حیدر مرحب افتاده رو خاک و تب کرده اسدالله الغالب غضب کرده

چشم نافذ تو، قتال العرب به مبارزه هر چی یل‌ه مولا بطلب حمله می‌کنی و، میره دشمن عقب از زمان جلو تر می‌زنی تو یا للعجب!

قمر شب علی علی بعدِ یا رب علی علی صدوده دفعه تو خطبش میگه زینب علی علی

«علی مولا علی علی، علی مولا علی علی مولا، علی مولا، علی مولا، علی»

دست تو هم‌رزم چشم گیراته چشم تو می‌جنگه لشگری ماته ابروی تو تیغ دو سره مولا کار جنگ و کرده یه سره مولا

کی می‌تونه دره، خیبرو بکنه؟ نفسی که تو میدون می‌زنی صف شکنه صبح روز جمل، نوبت حسنه که ابالحسنی تو دل میدون بزنه

یل قهار علی علی شیر کرار علی علی زور بازوی ابالفضل علمدار علی علی

«علی مولا علی علی، علی مولا علی علی مولا، علی مولا، علی مولا، علی»

.