قرائت دعای امام صادق علیه السلام در شب آخر ماه شعبان و شب اول ماه مبارک رمضان به نفس حاج حسن شالبافان

اَللّهُمَّ اِنَّ هذَا الشَّهْرَ الْمُبارَکَ الَّذى اُنْزِلَ فیهِ الْقُرآنُ وَجُعِلَ هُدىً لِلنّاسِ وَبَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَالْفُرْقانِ قَدْ حَضَرَ *ماه رمضانت اومد خدای من ..* فَسَلِّمْنا فیهِ وَسَلِّمْهُ لَنا وَتَسَلَّمْهُ مِنّا فى یُسْرٍ مِنْکَ وَعافِیَةٍ یا مَنْ اَخَذَ الْقَلیلَ وَشَکَرَ الْکَثیرَ اِقْبَلْ مِنِّى الْیَسیرَ *اهل روضه دلشون میلرزه به این فراز که میرسن .. آدم یادِ اون لحظه ای می افته که خواهرش رفت تو گودالِ قتلگاه هرچی این نیزه شکسته ها رو کنار زد دید بدنِ داداشش رو نمی بینه .. یه وقت شنید یه صدایی از گوشۀ گودال بریده بریده هی میگه اِلَیَّ .. آمد کنارِ بدن داداش .. دست برد زیرِ بدن «اللّهُمَ تَقَبَّلْ مِنَّا هَذَا الْقَلِیلَ قربان» ..* اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ اَنْ تَجْعَلَ لى اِلى کُلِّ خَیْرٍ سَبیلاً وَمِنْ کُلِّ ما لا تُحِبُّ مانِعاً یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ یا مَنْ عَفا عَنّى وَعَمّا خَلَوْتُ بِهِ مِنَ السَّیِّئاتِ *تو چه خدایی هستی که گناهانِ خلوتِ منو بخشیدی و پوشاندی ..* یا مَنْ لَمْ یُؤاخِذْنى بِارْتِکابِ الْمَعاصى *دستت رو بیار بالا :..* عَفْوَکَ عَفْوَکَ عَفْوَکَ یاکَریمُ اِلهى وَعَظْتَنى فَلَمْ اَتَّعِظْ وَزَجَرْتَنى عَنْ مَحارِمِکَ فلَمْ اَنْزَجِرْ فَما عُذْرى فَاعْفُ عَنّى یا کَریمُ عَفْوَکَ عَفْوَکَ *چی میخوای تو این لحظاتِ آخر؟ ..* اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ الرّاحَةَ عِنْدَ الْمَوْتِ *میگن لحظۀ جان دادن خیلی سخته، اون موقعی که پیغمبر فرمود دکمۀ پیراهن رو سینۀ محتضر سنگینی میکنه .. خِبره های روضه جلوتر رفتن .. پیغمبر فرمود اگه لحظۀ آخر کنارِ محتضر بودی حتی دکمۀ پیراهنم باز کن میخوام بگم یا رسول الله کجا بودی کربلا دل ها بسوزه برا اون ساعتی که «والشمر جالس علی صدرک» خواهرش دید شمر با چکمه نشست رو سینۀ حسین ..* وَالْعَفْوَ عِنْدَ الْحِسابِ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبدِکَ فَلْیَحْسُنِ التَّجاوُزُ مِنْ عِنْدِکَ یااَهْلَ التَّقْوى وَیا اَهْلَ الْمَغْفِرَةِ عَفْوَکَ عَفْوَکَ *حالا میخوام خودم رو معرفی کنم : * اَللّهُمَّ اِنّى عَبْدُکَ بْنُ عَبْدِکَ بْنُ اَمَتِکَ ضَعیْفٌ فَقیرٌ اِلى رَحْمَتِکَ وَاَنْتَ مُنْزِلُ الْغِنى والْبَرَکَةِ عَلَى الْعِبادِ قاهِرٌ مُقْتَدِرٌ اَحْصَیْتَ اَعمالَهُمْ وَقَسَمْتَ اَرْزاقَهُمْ *یعنی هرچی بینِ خوبانِ درگاهت میخوای تقسیم کنی، منو یادت نره ..* وَجَعَلْتَهُمْ مُخْتَلِفَةً اَلْسِنَتُهُمْ وَاَلْوانُهُمْ خَلْقاً مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ وَلا یَعْلَمُ الْعِبادُ عِلْمَکَ وَلا یَقْدِرُ الْعِبادُ قَدْرَکَ وَکُلُّنا فَقیرٌ اِلى رَحْمَتِکَ فَلا تَصْرِفْ عَنّى وَجْهَکَ *اومد جلو شعیبِ پیغمبر رو گرفت، گفت برو به خدات بگو من دارم لحظه به لحظه گناه میکنم، روزیم هم میرسه! تو هیچ کاری هم نمی کنی ..! شعیب دید عجب بندۀ بی ادبیِ .. اومد پیغام رو رسوند، خدای متعال فرمود برو بهش بگو بیچاره، رزق و روزی من که اینا نیست .. همین که بهت اجازه نمیدم با من حرف بزنی بیچاره شدی .. همین که نمیزارم باهام مناجات کنی، نمی خوام صدات رو بشنوم .. (نکنه این ماه رمضان بیاد نخوای صدای منو بشنوی !!! بیچاره میشم ..) آقا موسی ابن جعفر داشت رد میشد دید جوونِ صورتش رو برگردوند رو به دیوار (شراب خورده بود دهانش بوی نجاست میداد) حضرت تا بهش رسید، دست گذاشت رو شونه‌ش به اسم صداش زد، فلانی؛ تو هر حالی که هستید از ما رو برنگردونید .. به مناجات های موسی ابن جعفر به ما نگاه کن .. حالم برا ماه رمضان خوب نیست .. خیلی کسلم، اصلاً حال مناجات با تو رو ندارم ..* وَاجْعَلْنى مِنْ صالِحى خَلْقِکَ فِى الْعَمَلِ وَالاْمَلِ وَالْقَضاَّءِ وَالْقَدَرِ اَللّهُمَّ اَبْقِنى خَیْرَ الْبَقاَّءِ وَ اَفْنِنى خَیْرَ الْفَناَّءِ عَلى مُوالاةِ اَوْلِیاَّئِکَ وَمُعاداةِ اَعْداَّئِکَ وَ الرَّغْبَةِ اِلَیْکَ وَ الرَّهْبَةِ مِنْکَ وَالْخُشُوعِ وَالْوَفاءِ وَالتَّسْلیمِ لَکَ وَالتَّصْدیقِ بِکِتابِکَ وَاتِّباعِ سُنَّةِ رَسُولِکَ *ان شالله این فرازها برا ما نباشه و با این حال واردِ ماهِ رمضان نشیم ..* اَللّهُمَّ ما کانَ فى قَلْبى مِنْ شَکٍّ اَوْ رَیْبَةٍ اَوْ جُحُودٍ اَوْ قُنُوطٍ اَوْ فَرَحٍ اَوْ بَذَخٍ اَوْ بَطَرٍ اَوْ خُیَلاَّءَ اَوْ رِیاَّءٍ اَوْ سُمْعَةٍ اَوْ شِقاقٍ اَوْ نِفاقٍ اَوْ کُفْرٍ اَوْ فُسُوقٍ اَوْ عِصْیانٍ اَوْ عَظَمَةٍ اَوْ شَىءٍ لا تُحِبُّ *هرچیزی رو که دوست نداری از دلم بیرون کن ..* فَاَسْئَلُکَ یا رَبِّ اَنْ تُبَدِّلَنى مَکانَهُ ایماناً بِوَعْدِکَ وَوَفآءً بِعَهْدِکَ وَرِضاً بِقَضاَّئِکَ *بعضی فرازها ناخداگاه آدم رو میبره کربلا .. مناجاتِ بدون اشک معنا نداره .. داری میگی رِضاً بِقَضاَّئِکَ! یادِ کجا می افتی؟! اون موقعی که اربابت صورت رو خاک گذاشت تو گودال داشت مناجات می کرد .. بعضیا گفتن حسین کارش تمومه بعضیا گفتن هنوز زنده‌ست .. یه نامردی گفت میخواید بدونید زنده‌ست یا نه؟! گفتن چیکار کنیم؟! گفت الان بهتون میگم .. اومد بالای گودال داد زد همین الان به خیمه‌هاش حمله کنید .. تا گفت به خیمه ها حمله کنید دیدن آقای ما یه تکانی خورد به زحمت تکیه داد به نیزه غریبی صدا زد اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید .. هنوز حسین زنده‌ست ..* وَزُهْداً فِى الدُّنْیا وَرَغْبَةً فیما عِنْدَکَ وَاَثَرَةً وَطُمَاْنینَةً وَتَوْبَةً نَصُوحاً اَسْئَلُکَ ذلِکَ یا رَبَّ الْعالَمینَ اِلهى اَنْتَ مِنْ حِلْمِکَ تُعْصى وَمِنْ کَرَمِکَ وَجُودِکَ تُطاعُ فَکَانَّکَ لَمْ تُعْصَ وَاَنَا وَمَنْ لَمْ یَعْصِکَ سُکّانُ اَرْضِکَ فَکُنْ عَلَیْنا بِالْفَضْلِ جَواداً وَبِالْخَیْرِ عَوّاداً یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ صَلوةً داَّئِمَةً لا تُحْصى وَلا تُعَدُّ وَلا یَقْدِرُ قَدْرَها غَیْرُکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ .