سینه زنی شهادت امیرالمومنین ماه مبارک رمضان ۱۴۰۰ به نفس کربلایی حسین سیب سرخی

علی جان!
شدی راحت از غصه و درد و غم های دنیا
وفایی نکرد این زمونه بهت بعدِ زهرا
یامولا!

علی جان!
شکستن غرورت رو تو کوچه هایِ مدینه
زدن زندگیتو بهم از روی بغض و کینه
یامولا!

جلویِ نگاهِ تو در سوخت، واویلا
به همراه مادر پسر سوخت، واویلا

چهل تا حرومی شدن رد از رویِ در
تویِ شعله ها، بال و پر سوخت، واویلا

علی جان!
علی یاعلی یاعلی یاعلی جان علی جان

علی جان!
یه عُمره که سوزونده قلبت رو کابوسِ کوچه
غم و غصه هاتُ میگفتی به چاه های کوفه
یامولا!

علی جان!
هنوز بعد سی سال نرفته زیادت چه ها شد
شدن حمله ور سمت در، محسنت هم فدا شد
واویلا

بمیرم برا سوزِ اشکات، یامظلوم
نداشت هیچ تسلایی دردات، یامظلوم

مغیره تو رو وقتی میدید، می خندید
نمک میزدش رویِ زخمات، یامظلوم

علی جان!
علی یاعلی یاعلی یاعلی جان علی جان

علی جان!
بافرق شکسته تویِ بسترت نیمه جونی
با چشمای تر از عطش داری روضه میخونی
یامولا!

علی جان!
حسین و با لب های تشنه می بُرن سرش رو
یه لشکر تو گودال بخون میکِشن پیکرش رو
یامولا!

تمومِ تنش میشه غارت، واویلا
می ریزن برایِ غنیمت، واویلا

می مونه حرم بین مُشتی نامحرم
رویِ ناقه میرن اسارت، واویلا

علی جان!
علی یاعلی یاعلی یاعلی جان علی جان

علی جان!
یه روزی میاد که همین کوفه میشه قیامت
به اهل حرم میشه تو کوفه خیلی جسارت
واویلا

علی جان!
بحالِ پریشون و اشکایِ زنها میخندن
تویِ کوچه بس کوچه ها راهشون رو می بندن
واویلا

امان از نگاه های انظار، واویلا
عقیله کجا، کوچه بازار، واویلا

یه عده حرومی میان و زینب رو
با زخم زبون میدن آزار، واویلا

حسین جان!
سرت رو تویِ قتلگاه نانجیبا بریدن
تنت رو یه لشکر با سر نیزه از هم دریدن
واویلا

حسین جان!
دیدم حتی اون کهنه پیراهنت رفت به غارت
زدی دست و پا در عوض حرمله کرد اهانت
واویلا

صدا میزدم مادرم رو، یازهرا!
بریدن سَرِ دلبرم رو، یازهرا!

گرفت بوی خون دشت و صحرا
نامردا
زدن حلقه دور و برم رو، یازهرا!

حسین جان!
با مرکب رسیدن تو گودال تنت زیر و رو شد
دیدم نعل تازه زدن، پیکرت پشت و رو شد
واویلا

حسین جان!
غریب کشتنت تویِ گودال، یامظلوم
شدی زیرِ پاها لگد مال، یامظلوم

سرت رو زدن روی نیزه، یامظلوم
چی اومد سرت بینِ جنجال، یا مظلوم

.