سینه زنی و توسل به حضرت اباعبدالله علیه السلام شب ۲۱ رمضان ۱۴۰۱به نفس حسین سیب سرخی

از سرمم زیاده،
که به من امام حسین مُحبتش رو داده
که با نوکرایِ اون میشم یه خونواده
از سرمم زیاده ..

از سرمم زیاده،
که همه دار و ندارم همین اعتقاده
چندتا اربعین منو بردی حرم پیاده
از سرمم زیاده ..

بهترین یاری
این از آقاییته این بدم دوسش داری
رفقام میرن
تو زیر خاکم منو تنها نمیزاری
تکیه گاه من
که میگیری دستمو تو هر گرفتاری

ابی‌عبدالله، با این بدم راه میای
ابی‌عبدالله، همیشه کوتاه میای
ابی‌عبدالله، سر بزنگاه میای
ـــــــــــــــ
دور سرت بگردم،
شبی نیست که من برات سینه زنی نکردم
گریه تو روضه برات میشه دوایِ دردم
دور سرت بگردم ..

دور سرت بگردم،
داره میتابی یه عمره به شبایِ سردم
از همون بچگیام گریه برات میکردم
دور سرت بگردم ..

بندگی کردم
در خونه‌ی تو عمری زندگی کردم
اگه وقتایی
دلتو به درد آوردم سادگی کردم
ولی با این حال
عشقتو روضه‌ی خونوادگی کردم

ابی‌عبدالله، تویی که میمونی برام
ابی‌عبدالله، آخر مردی و مرام
ابی‌عبدالله، نزاری از روضه درام

ابی‌عبدالله، با این بدم راه میای
ابی‌عبدالله، همیشه کوتاه میای
ابی‌عبدالله، سر بزنگاه میای
ـــــــــــــــ
حال خوشی ندارم،
خیلی وقته نشده پا تو حرم بزارم
بخدا جا داره شب تا سحر ببارم
حال خوشی ندارم ..

حال خوشی ندارم،
میمیرم اگه تو رو حس نکنم کنارم
اگه دردامو بگم اشکتو درمیارم
حال خوشی ندارم ..

گره‌مو وا کن
از تو خواهش میکنم راهمو پیدا کن
تو رو به زینب
یه دفعه دیگه برات منو امضا کن
من بدم اما
مثل هر دفعه بیا با من مدارا کن

ابی‌عبدالله چاره‌ی دردای منی
ابی‌عبدالله تو دین و دنیای منی
ابی‌عبدالله رفیق شبهای منی

ابی‌عبدالله، با این بدم راه میای
ابی‌عبدالله، همیشه کوتاه میای
ابی‌عبدالله، سر بزنگاه میای