شور عید غدیر خم به نفس کربلایی حسن عطایی عوالم تحت تصرف

عوالم تحت تصرف
نداره بحرش تکلف
انبیا دارن تشرف

به محضرِ شاهِ نجف یاعلی!
یا اَسَدُاللهِ نجف یاعلی!

بدون حُبِّ علی از حیات می اُفتن
و اَبر و باد و مه از این نشاط می اُفتن

چه عابدان که ز صوم و صلاة می اُفتن
اَجنه دست به سینه به پات می اُفتن

اگر که نام علی را برایشان ببری
بگویی از پدر و خانوادۀ پدری

اَبانا حیدر، جانِ جانا حیدر
رو دستت خیبر، میره بالا حیدر

مسیحا حیدر، جانِ زهرا حیدر
تویی مولایِ اُمِّ ابیها حیدر

علی یاحیدر، علی یاحیدر...

سلسبیل مستِ شرابت
کرده ای قرآن کتابت
مقتدر ای با صلابت

خیبر و از جا میکنی یاعلی!
یک تنه میدون میزنی یاعلی!

حرم حریم نجف، محترم حریمِ نجف
خدا کند بشوم تا ابد مقیمِ نجف

فدایِ لطف خدا گونۀ کریمِ نجف
به سنگ قبرم اگر هم خورد نسیمِ نجف

دوباره زنده شوم بعدِ مُردن این مَردم
خوش است بهرِ علی جان سپردن ای مَردم

سوادم حیدر، جام و باده ام حیدر
خدا را دیدی تو قبلِ آدم حیدر

دمادم حیدر، ای مُرادم حیدر
براتو من عبد خونه زادم حیدر

علی یاحیدر، علی یاحیدر...

اباالفضل ای میرِ لشکر
علمدار فرزندِ حیدر
به میدون رفتی مکرر

ذکر لبت وقتِ جدل یاعلی!
حَیّ عَلیٰ خَیرِالعَمَل یاعلی!

عَلَم از اینکه به دوش تو رفته خوشحال است
و آهنی که شده تیغِ تو خوش اقبال است

عدو ز تیغ دو اَبروت ناخوش احوال است
تو آمدی و زمانِ فرارِ دجال است

شکسته گردن هر کس که گِردت آمده است
زمین به وجد، ز رزم و شگردت آمده است

عَلَم گیر عباس،روحِ تکبیر عباس
تو کردی یک لشکر و زمین گیر عباس

علمدار عباس، شاه و سردار عباس
تویی آینۀ حیدرِ کررار عباس