سرود عید غدیر خم به نفس کربلایی محمدحسین حدادیان یاحیدر! فاطمه مادرِ بچه شیعه ها، بابا حیدر

یاحیدر! فاطمه مادرِ بچه شیعه ها، بابا حیدر
تا قیامت میگه زهرا لافتی الا حیدر، یاحیدر

شاه حیدر، سندِ محکم لا اله الا الله حیدر
میکَنه خیبر و تا که میرسه از راه حیدر شاه حیدر

عالم رو بهم میزنه با گرد و غبارش
یا فاطمه رو نوشته روی ذوالفقارش
با رزم اباالفضل توی کربلا خدا کرد
این بارم تکرارش

قال رسول الله: علی ولی الله...
مولاناعلی، مولاناعلی...

شیر حیدر، ای هنرنماییِ رزم تو عالمگیر حیدر
وقت جنگیدن تو میگه خدا تکبیر حیدر شیر حیدر

یار حیدر، توی میدون میکُنی با ذوالفقار شاهکار حیدر
شاه حیدر، یل عَبدُوَد کُشه کرار حیدر، یار حیدر

مادر پدرِ ما به فدایِ حَسَنینت
روزیِ همه دستِ اباالفضل و حُسینت
باید که حماسه بگه پیغمبرِ خاتم
از بدر و صِفینت

صفین اومد به یادم روزی که
سیزده سالت بود اما جنگیدی

صد دل از مالک اشتر بردی
وقتی که جنگیدی

روز از پی شب میرفت
ابرو به غضب می رفت
تو به جلو میرفتی، دشمن به عقب میرفت

ضربت همه کاری بود، خون بود که جاری بود
صدها بدنِ بی سر همواره فراری بود

ابرویت ذوالفقار، دشمنت تار و مار
از ضرباتِ تو، دشمن گفت الفرار

قال رسول الله: علی ولی الله...