مدح خوانی ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها به نفس حاج امیر کرمانشاهی شیخ می‌آید حرم گمراه می‌آید حرم

شیخ می‌آید حرم گمراه می‌آید حرم
با تمام زائرانش راه می‌آید حرم

هیچ فرقی نیست بین زائرانش چون‌که هم
بنده می‌آید حرم، هم شاه می‌آید حرم

لحظه ای خالی نمی‌ماند، اگر دقت کنیم
روزها خورشید و شب ها ماه می‌آید حرم

خوش به حال شاعری که ساکن شهر قم است
گاه می‌آید حرم، بیگاه می‌آید حرم

جمله‌ها بر عکس دنیا می‌دهد اینجا جواب
کوه از شوق زیارت کاه می‌آید حرم

گرچه در ظاهر بدی قصد زیارت کرده است
در حقیقت عارف باالله می‌آید حرم

هر که می‌خواهد ببیند قطعه ای از عرش را
راه خود را می‌کند کوتاه می‌آید حرم

بعد منزل نیست چونکه این سفر روحانی است
هرکسی هرجا بگوید: آه، می‌آید حرم ..

*نَفَسُ المَهمومِ لِظُلمِنا تَسبیحٌ ..
خودم رو با سینه زدن به قتلگاه میکشم
سفارش امام رضاست برا تو آه میکشم

آه .. حسین .. *

گفته‌هایم جای خود، حس می‌کنم حتی خدا
لابلای زائرانت گاه می‌آید حرم ..

شاه و رعیت، مست و عارف، شیخ و گمراه و همه
با تمام زائرانش راه می‌آید حرم ..

*هوای حسین .. هوای حرم ..
هوای شب جمعه زد به سرم
بده صدقه .. به راه خدا ..
بده شب جمعه تو‌ کربُبَلا
حسین ... حسین ...

صل الله عَلیک یا سَیدنا المَظلوم .. صلی الله علیک یا سیدنا العطشان ..

دخترِ فاطمه ! بازار! خدارحم کند
چادرِ پاره و انظار خدا رحم کند

ما که از کوچه فقط خاطره بد داریم
شود این حادثه تکرار خدارحم کند

یک و زن و قافله و خنده نامحرم ها
بر اسیران گرفتار خدا رحم کند

یک شبه پیر شدی یا زتنور آمده ای
یک سر و این همه آزار خدا رحم کند

نیزه داران همه مستند نیفتی پایین
حنجرت خوب نگه دار خدا رحم کند

گیسویت کم شده و این جگرم میسوزد
بر من و زلف ِ خم یار خدا رحم کند

ظرفِ خاکسترِ یک عده هنوز آتش داشت
شعله افتاد به گلزار خدا رحم کند

دست انداخت یکی پرده محمل را کَند
جلویِ چشم علمدار خدا رحم کند

راهمان از گذرِ برده فروشان افتاد
این همه چشمِ خریدار خدا رحم کند

زنی از بام صدا زد که کدام است حسین
نوبت من شده این بار خدارحم کند

یک نفر گفت اگر بغض علی را داری
سنگ با حوصله بردار خدا رحم کند