قسمت اول روضه و توسل به حضرت علی اصغر علیه السلام شب هفتم محرم۱۴۰۰ به نفس سید مجید بنی فاطمه

کاش می شد که نسیمی خبرت را می‌برد
خبر سوختن بال و پرت را می‌برد

کاش میشد که زبان دور دهان چرخاندن
اثری داشت که سوز جگرت را می‌برد

*علی لای لای...*

کاش جای عطشی که رمقت را برده
خواب می آمد و چشمان ترت را میبرد

*اگر روضه خون به اینجا میرسه باید مستمع غوغا کنه...*

لب زدن ها پدرت را نگرانت کرده
عطش تو نفس مختصرت را می‌بُرد

*آی قربون اون کسایی که اومدن شب هفتم  متوسل به  قنداقه‌ی حضرت علی اصغر بشن، خدا رحمت کنه اونایی که به ما یاد دادن گفتن: شب علی اصغر شب باب الحوائجِ، هر کاری داری نگه دار شب علی اصغر بیای همه کارا حله ان شاءالله*

فاصله کم شده و حرمله با قدرت زد
دستِ بابات نبود، تیر سرت را می‌برد

* آی رفقا! میخوام برای خودمون امشب روضه بخونیم، حاضریم همه جوره حتی حاضریم جان بدیم اما نبینیم یه نفر بخواد روی پدرمون رو زمین بندازه، تا حالا چقدر گفتی: " بِأَبِي أَنْتَ‏ وَ أُمِّي،‏ یا اَباعَبْدِاللَه " روضه‌ی من همینِ، آی مردم! حسین با محاسن سپیدش علی رو بغل گرفت، اومد وسط میدان، فرمود: بر من منت بذارید این بچه رو اصلا خودتون ببرید سیرابش کنید*

ای تیر خطا کن هدفت قلب رباب است
یا حنجره‌ی سوخته‌ی تشنه‌ی آب است

کوتاه بیا تیر سه شعبه کمی آرام
هو هو نکنید شاپرکِ تب زده خواب است

او آب طلب کرده، آبی که زیاد است
گیرم که ندادند ولی این چه جواب است

* خدا نیاره یه مادر یه بچه شیرخواره داشته باشه که تشنه باشه، اصلاً  یه مادر بچه اش خوب هم که باشه، هی نگرانه، هی میگه: سردش شد، چرا لبش اینجوری شد، چرا نگاهش اینجوری شد، حالا میخوام بهت بگم رباب چقدر نگران بود...*

 رنگش که پریده، دو لبش مثل دو چوب است
نه تیر! تو نه، چاره‌ی کارش فقط آب است

این طفل گناهی که نکرده کمی انصاف
اینجاست ببینید که حالش چه خراب است

این مرثیه را ختم کنید آی جماعت
یک جرعه نه، یک قطره دهیدش که ثواب است

*ابی عبدالله علی رو روی دست گرفت، سر آویزانِ، همه‌ی لشکر متحیرن، حسین داره امروز چه میکنه؟ هنوز صحبت حضرت تموم نشده بود یه وقت دیدن نانجیب صدا زد: حرمله! بچه رو سیراب کن...
بعضی روضه ها گریه داره، بعضی روضه ها داد داره، حالا خودت تشخیص بده یه حلقوم بچه‌ی شیرخواره مگه چقدره؟*