روضه حضرت سیدالشهدا علیه السلام روز عاشورا ۱۴۰۱ به نفس حاج محمود کریمی

السّلام ای بدن بی‌سر گرما دیده 
السّلام ای سر مجروح کلیسا دیده 

با چه وضعی، ته گودال کشاندند تو را 
ما شنیدیم ولی زینب‌کبری دیده 

باد گرمی وزید در گودال 
شمر آمد، پرید در گودال 

به‌روی سینه‌ی حسین نشست 
خنجرش را کشید در گودال 

پنجه در گیسوی حسین انداخت 
مادرش را ندید در گودال 

خنجرش را گذاشت بر حنجر 
شور محشر دمید در گودال 

بین گودال دست‌وپا می‌زد 
مادر خویش را صدا می‌زد 

غرق خون و غریب و لب‌تشنه 
آه! بی‌حال، دست‌وپا می‌زد 

روی جسم‌اش، برو بیایی بود 
شاه؛ پامال، دست‌وپا می‌زد
ــــــــــــــــــ
سلام من به حسین و به کربلای حسین 
تمام عالم امکان، شود فدای حسین 

میان این‌همه فریاد و شور آزادی 
طنین فکنده در عالم فقط صدای حسین 

نفس ببین به شروع دعای استسقا 
گرفت بارش رحمت ز ربّنای حسین 

خدا به پنجه‌ی مشکل‌گشای اصغر داد 
تمام سلطنت خویش در ازای حسین 

خدا رفیع نموده‌ست آن لوایی که 
منقّش است به «یا صاحب ‌اللّوای حسین» 

حسین؛ پشت‌سر مادر است در محشر 
و هرکه اهل بهشت است در قفای حسین 

به رغم سکّه‌ی اصحاب‌کهف، معتبر است 
هنوز در همه‌جا، سکّه‌ی بلای حسین 

سلام من به حسین و به کربلای حسین 
سلام من به علمدار باوفای حسین

.