سینه زنی امام حسن مجتبی علیه السلام ماه صفر۱۴۰۰ سیدرضا نریمانی

عمریه آقا سینه زنم
حک شده بر روی بدنم

بر سر سفره خان کَرَم
جیره خور نان حسنم

مست خراباتی این سینه زنی ام
من حسنی حسنی حسنی ام

تا سایه ی تو باشد به سرم
محتاج تو ام سلطان کَرَم

این نمکِ سفره ی تو کرده اسیرم
آمده ام مُزد مُحرم رو بگیرم

نگاهی کن به دستانم
دَخیلک یا حسن جانم

مثلِ نبی تو بی مثلی
فاتحِ میدان جملی

سیرتِ تو شد فاطمیون
رفته قد و بالات به علی

عاشقتم از ازل ای یار قدیمی
جن وملک جیره خورت بس که کریمی

ای نور دل و چشمان نبی
ای حیدر منش و زهرا نسبی

حل شده با تربت تو آب و گِل ما
صحن و سرای تو بنا شد به دلِ ما

منم عبد و تو سلطانم
دَخیلک یا حسن جانم

مور و سلیمون خاک درت
گردش اصلیِ دور سرُ

روح الامین و جن ‌و مَلَک
خادم دربار پسرت

شاه کَرَم ‌هستی و بی سنگ‌مزاری
ای به فدای حرمی که تو ‌نداری

آتش زده این، غربت جگرم
آقای کریمی، خاکت به سرم

حسر ت دیدار تو افتاده به جانم
فاطمیه کنج بقیع روضه بخوانم

پریشان پریشانم
دَخیلک یا حسن جانم

.