روضه شهادت پبامبر اکرم صلوات الله علیه به نفس حاج‌ محمدرضا طاهری

گریه نکن برام، که می گیره دلم
می دونی که میشه غمِ تو قاتلم

گریه نکن برام سراپا آتیشم
یه روزی می رسه که زود میای پیشم

*آروم در گوشش گفت:عزیزدلم! اولین نفر تو میای پهلوم، آروم باش، گریه اش تموم شد فاطمه...*

یه روز میاد داری با چشم ترت می سوزی
یه روز به پشت این در، با پسرت می سوزی

یه روزی میخِ در به بال و پرت می گیره
زبونه هایِ آتیش به معجرت می گیره

*پیغمبر می سوخت و می گفت:...*

زهرا! خدانگهدار، زهرا! خدانگهدار...

یه روزی پُر میشه کبودی رو تنت
چهل نفر میان برای کشتنت

چهل نفر میان که شر به پا کنند
دست تو رو تا از علی جدا کنند

یه روز میاد می بینی تنها تو کوچه هایی
به پیش چشم حیدر به زیر دست و پایی

یه روزی رو می بینم که کوچه غرق مِه شه
این حقِ یاس من نیست، که زیر پاها لِه شه

زهرا! خدانگهدار، زهرا! خدانگهدار...

*یه وقت دیدند در باز شد، دو تا آقازاده دویدند داخل، حسن و حسین خودشون رو روی سینه رسول الله انداختند. دستور دینِ، میگن: محتضر اون لحظه سینه اش سنگینی می کنه، حتی میگن: دکمه ی پیراهنش رو باز کنید.
امیرالمؤمنین تا اومد بچه ها رو برداره، پیغمبر فرمود:بگذار  بچه ها همین جا رو سینه ام بمونند...پیامبر کجا رو داره می بینه؟*

صحنه ای که باید، ببینم اومده
حسینتُ ببین، رو سینه ام اومده

می سوزه قلب من تو موج اشک و آه
رفته دلت کجا؟! غروب قتلگاه

*پیغمبر داره برای علی و فاطمه روضه می خونه...*

ریختند تو قتلگاهُ، حُرمت نگه نداشتند
نامردا حتی کهنه، پیرهن براش نذاشتند

با حوصله نشستند، تا قتل صبر کردند
حالا که کشتنش باز، دنبال چی می گردند

حسین غریب مادر...

میخوام بگم: یا رسول الله! درست گفتی، اگر حسین روی سینه ات باشه، سینه ات سنگینی نمی کنه... رحمتِ واسعه ی خدا، اگه حسین پاشُ رو روی سر ما بذاره تازه میتونیم نفس بکشیم... اما بمیرم برا اون لحظه ای که سینه ی خودش سنگین شد... بدترین آدمِ رویِ زمین رو سینه اش نشست...یه وقت زینب نگاه کرد..."" وَ الشِّمْرُ جَالِسٌ عَلَى صَدْرِه..."حسین....

.