سینه زنی شهادت امام رضا علیه السلام سید رضا نریمانی

پس از سلام نوشتم که خانه ات آباد
 ندادِ درس به جز عاشقی به من استاد

 به جلوه ایی کند ناز تا خود محشر
 کبوتری که به نام تو می شود آزاد

 به چشم هیچ کسی جز خودت نمی آیم 
فدای لطف پدر که مرا به دستِ تو داد

 نمی شود که به اینجا رسید و سجده نکرد
 به سجده رفتم و گفتم که هرچه بادا باد

 چقدر پنجره فولاد دلبری بَلَد است
 چقدر دل گره خورده به پنجره فولاد

 نگفته لطف کند او، نگفته آگاه است
 اگر چه حاجت خود را کسی برد از یاد

 دَمِ ورودی بٰابُ الجَواد مادر گفت
 از این در آمده هر کس از او گرفت اولاد

 هزار و یک سخن از لطف او به لب دارم
 غبارِ صحن شفا داده کور مادر زاد

 نوشته ام که مرا بعد مرگ بگذارند
 کمی کنار ورودی صحن گوهر شاد

 امام رضا السلطان..

.