سینه زنی حضرت زهرا سلام الله علیها کربلایی نریمان پناهی

مرو زهرا! 
نشو یار نیمه راه من تو این دنیا

توی این دیار بی کسی میشم تنها 
مرو زهرا!

*گفتن: خانومش رو بزنید علی از پا درمیاد، علی به ناموس حساسِ، طوری سیلی زد مادر دیگه جایی رو نمیدید، بادست دنبال حسنش میگشت...*

بمون پیشم
حال و روزمو ببین نزن تو آتیشم

من بدون تو غریبه عالمین میشم 
بمون پیشم

دلت خونه
پاشو که نخورده موی زینبت شونه

بی تو خونه زندگیم مثه یه زندونه 
دلت خونه

حلالم کن 
اگه حُرمتت شکسته شد، حلالم کن
 
دست من تو کوچه بسته شد، حلالم کن
حلالم کن

تو افتادی
جلو چشامه لحظه ای که جون دادی

یه نفر نیومدش برای امدادی
تو افتادی

صدا پیچید
یکی بی هوا پشت هم به در کوبید

گُل زندگی حیدر و زد و برچید 
صدا پیچید

پرت میسوخت
توی شعله ها تمومِ پیکرت میسوخت

زیر دست و پا دیدم که چادرت میسوخت
 پرت میسوخت

جفا کردن
چقدر بلا سر نگارم آوردن

حسنین و زینبین با دیدنت مُردن 
جفا کردن

غریب دیدن
تو کوچه ها به حال ما اونا میخندیدن

بچه ها یه گوشه ای با ترس میلرزیدن
غریب دیدن

.