توسل به امام زمان عجل الله در ایام فاطمیه کربلایی حسین طاهری

راندن درماندگان اصلاً نمی آید به تو

*اگه درمونده نبودیم اینجا نبودیم، اگه جز شما کسی رو‌داشتیم مطمئن بودیم در رومون باز میکنه میرفتیم در میزدیم، اما تو این عالم کسی به ما نگاهم نمیکنه... اربابی بهتر از شما نیست، آقاجان! شما از همون خانواده ای هستی که گدا اومد درخونه ی قمر بنی هاشم رو زد، خانم اُم البنین گفت: من این صدارو‌ میشناسم این گدای عباسم بوده، هرچی دارین زر و زیور جمع کنید، این گدا عادت نداره دست خالی بره، تا عباس بوده دستاش رو پرکرده..
همه رو‌جمع کرد، در رو‌ نیمه باز، دست رو بیرون آورد بگیر سائل، هرچی میخوای بگیر برو، گفت: کجا برم ؟
مگه من برا سیم و زر اومدم؟ من عاشق اونی بودم که در  رو باز میکرد، خدا رو‌ تو‌ی چشماش میدیدم، من گدای اون‌ دستام فقط ...  
یا صاحب الزمان! ما هم گدای خودتیم به این‌ و‌ اون‌ واگذارمون‌ نکنی ...* 

راندن درماندگان اصلاً نمی آید به تو
جز عطا، ای آسمان اصلاً نمی آید به تو

دلشکسته آمدم سویت، پناه آورده ام
دل شکستن بی گمان اصلاً نمی آید به تو

من سرم خورده به سنگ و ناتوان برگشته ام
قهر با این ناتوان اصلاً نمی آید به تو

حق من این است رسوایم کنی با این وجود
حضرت صاحب زمان اصلاً نمی آید به تو...

ما عزاداران زهراییم، پس با این حساب
بستن در رویمان اصلاً نمی آید به تو

دید، حیدر همسرش را مو پریشان، ناله زد:
ای بهار من، خزان اصلاً نمی آید به تو

تو ستون لشکرِ مردِ غریبِ یثربی
فاطمه! قدِ کمان اصلاً نمی آید به تو

.