مدح خوانی ولادت حضرت علی اکبر علیه السلام به نفس حاج مهدی رسولی

کیست این نور مستدامِ حسین 
قامتش قلّه قیامِ حسین
کیست این نور دیده ی، زهرا 
همه ی حیدر و تمامِ حسین
آیه ای از کرامتِ حسن و
 مظهرِ لطف خاص و عامِ حسین
کیست این مسجدالنبیِ حرم
 کیست این مسجدالحرامِ حسین
به دل و طینتش درود خدا
به قد و قامتش سلامِ حسین
اولا وقف نام او شده است
 هر که شد هستی اش به نام حسین
ثانیا مست جام او شده است 
هر که هست مست جامِ حسین
ما مگر چیز دیگری داریم؟
جز علی اکبرِ امام حسین

همه ی زندگی ما اینجاست
 همه ی دلخوشیِ ما آقاست
کیست این دست سفره دارِ حسین 
حسن دیگرِ تبارِ حسین
کیست این پای در رکابِ امام
 کیست این دُرّ شاهوارِ حسین
حیدرِ ثانیِ تبارِ علی قمرِ اولِ مدارِ حسین
عشقِ پایین پایِ اربابُ نور بالاسر مزارِ حسین

آسمان ها به او چه می گویند؟
علی اکبر نه! ذوالفقارِ حسین
آیه ای بوده که شده نازل
همه در شأن اقتدارِ حسین
او فقط با امام آرام است
مثل زینب فقط کنارِ حسین
بسپارد فقط به او دل را
هر که دارد سرِ دیارِ حسین

شده این هجر زخم کاری ها
کاش رحمی کند به زائرها
ای جوان حسین و جانِ حسین
نقطه ی اوجِ داستانِ حسین
از سرِ زلفِ توست روشنیِ
ماه و خورشیدِ آسمانِ حسین
معنی کشتی نجات تویی
در دلِ بحر بی کرانِ حسین
اذنِ دیدارِ عاشقان با توست

ای اذان گویِ کاروانِ حسین
ما مسلمانِ آستانِ توایم
آی پیغمبرِ زمانِ حسین
ای سرِ صدهزار پیر و جوان
به فدایِ سرت جوانِ حسین
نورِچشمانِ زینب و لیلا
زورِ بازو و بازوانِ حسین
خاک بعد از تو بر سرِ دنیا
آه بعد از تو از جهانِ حسین
آه از این جهانِ بی بنیاد
پیشِ جسمت حسین زد داد

می رسد همچنان صدایِ حسین
از دلِ سرخِ نینوایِ حسین
او سرش را سپرد و سرور شد
همه ی هستی است سَرسَرایِ حسین
چشم دل باز کن که جان بینی
جان حسین است و کربلایِ حسین
همه ی سعیِ عاشقان این است
مروه ی مجتبی صفای حسین
قصد قربت برای من یعنی
همه ی کارها برای حسین
سجده بر تربتش کنم یعنی
بنده ی کیستم؟ خدای حسین
آخرِ کارِ او شهادت نیست
تازه این است ابتدای حسین
من که باشم خدا خودش خوانده
این همه روضه در رثایِ حسین