مدح و توسل ویژۀ میلادِ منجی عالم بشریت حضرت مهدی سلام الله علیه به نفس حاج مهدی رسولی

لب ما و قصه زلف تو، چه توهمی، چه حکایتی!
تو و سر زدن به خیال ما، چه ترحمی، چه عنایتی!

به نماز صبح و شبت سلام، و به نور در نَسَبت سلام
و به خال کنج لبت سلام، که نشسته با چه ملاحتی

تو که آینه تو که آیتی، تو که آبروی عبادتی
تو که با دل همه راحتی، تو قیام کن که قیامتی

غزلم اگر تو بسازی ام، و نِی‌ام اگر بنوازی ام
به نسیمِ یاد توراضی ام، نه گلایه‌ای نه شکایتی

نه مرا نبین، رصدم نکن، و نظر به خوب و بدم نکن
ز درت بیا و ردم نکن، تو که از تبارِ کرامتی

شاعر: قاسم صرافان

گوز یاشیمی او چشمهٔ حیوانه ورمَرم
بو‌عشق گنج‌ گوهر ومرجانه‌ورمرم

بیر دُر رودور که قیمتی یوخدور جهانیده
چوخ پر بها دی بو‌ قیمت ارزانه ورمرم

یارین غمینده نِی کیمین دائم سیزیلارام
دردیم یاماندی ناله امی پیمانه ورمرم

بیر عمردور که منتظرم من او سروره 
تا گورمیم جانیمی،جانانه ورمرم 

مژده گتیرصبا، دی صبا گر شمیم‌الیر
بیر شَمّه اسین شمیم‌ گلستانه‌ورمرم 

صبحین نسیمی شانه‌ ووران قاره زولفونو
بیر تارین‌ چمن‌ دولورو ریحانه ورمرم

لعل لبیند موج الین حق بیانینین
بیر کلمه اسین صفوف سخندانه ورمرم

گر قیسمت اولسا خاک رهین طوطیا اده
اول بیر دم‌ تمامی دورانه ورمرم

هانسی مکانه گویسا قدم گُلسِتان اولار
بیله مکانِ روضه ی رضوانه ورمرم 

باخاسا منه، گووزل باخیشیلار یاریم باخیش
او لصفیمه مین هدیه ی شاهاندی منه