مناجات ویژۀ ماه مبارک رمضان به نفس حاج مهدی رسولی

بخوان که اشک بریزم کمی به حال خودم
دل شکسته ی من، ای شکسته بالِ خودم

بخوان به لهجه ی اشک و بخوان به لحنِ سکوت
چقدر خسته ام از لحنِ قیل و قالِ خودم

اگر رسید صدایت به شورِ عشق بگو
مرا رها نکند لحظه ای به حالِ خودم

قرار بود من و تو به آسمان برسیم
مرا ببخش که اینگونه خود وبالِ خودم

شبی به لطفِ علی می رسم به صحنِ نجف
تمامِ عمر خوشم با همین خیالِ خودم

علی امام من است و منم غلامِ علی
هزار جان گرامی فدایِ نامِ علی

قسم به لحظه ی نابِ "فَمَن یَمُتْ یَرَنی"
که ایستاده بمیرم به احترام علی

خمارِ انگورِ ضریحِ مولایم
علی علی علی علی....

*مولاامیرالمؤمنین فرمودند:"انا اُؤدِّبُ المؤمِنین"من مسئول ادب کردن مؤمنینم...در اول مناجات و دعای ابوحمزه می گیم:"الهی لا تُعَذِّبنی بِعُقوبَتِک".....

آمد محضر مولاگفت:آقاجان! هم خودم نوکرتم... هم زن و بچه هام نوکرتن... ما از محبین شماییم علی جان ..اما آقا جان این جوان من یه مدتیه رفته شام، برگشته یه حرفایی میزنه، من نگران جوانم هستم... به گمانم تحت تاثیر تبلیغات اهل شام قرارگرفته میگن مولا نگفت:حالا بگو پسرت بیاد باهاش بحث کنیم، حرف بزنیم، میگن مولا یه نگاه کرد فرمود:جوانت کدوم یک از این هاست؟گفت: آقاجون! اون جوان رو می بینی ما بین جوانا ایستاده...  میگن: مولا یه نگاه بهش کرد و نگاهش رو برگردوند... دیدند جوانه بدو بدو داره میاد... خودش رو انداخت رو قدمهای مولاگفت: آقا غلط کردم...
امشب تو هم بگو‌: مولا ...*

تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد
نپسند این که تو باشی و مرا غم ببرد...