هرچه‌گدا کاهل بُود....مدح‌وتوسل ولادت کریم اهل بیت امام‌حسن مجتبی علیه السلام به نفس حاج‌ میثم‌ مطیعی

این حرف ها حرفِ دلِ یک یا کریم است
غصه نخور ای دل خدای ما کریم است

هرکس پی رزقش به هر در می زند لیک
 روزی ما از روز اول با کریم است

آن که خدا ما را گدای او نوشته
یک چشمه یک دریا نه، یک دنیا کریم است

امشب شبِ تغییر در ضرب المثل هاست
هر چه گدا کاهل بُوَد آقا کریم است

آن کس که رزقِ عشق من را می نویسد
بر سینه ام نام حسن را می نویسد

چَشم انتظارِ این سحر چَشمِ سحر ها
در جستجوی این قمر چَشمِ قمرها

کوه نمک آمد بگو هرجا که رفتی
شیرین تر از قند است این گونه خبرها

مولا پدر شد مصطفی صاحب پسر شد
پس خوش به حالِ این پسر با این پدر ها

باید عقیقه کرد باید حِرز انداخت
باید بپوشانی رُخش را از نظرها

مولای ما اسپند میسوزاند امشب
زهرا برایش چار قُل میخواند امشب

آن حضرتی که عالمی در محضرش بود
از کودکی عیسی مرید مِنبرش بود

زهرا از او نوبر نمود آیات حق را
پیغمبری کوچک برای مادرش بود

أَلعِزَّةُ لِلّه این ذکر شریفِ
نقشِ نگین حلقه ی انگشترش بود

پیش جُذامی ها به رحمت می نشست و
هم سفره با هر مستمندِ کشورش بود

هر روز می لرزید اگر بین وضویش
از ترسِ قبر و خوف روزِ محشرش بود

با اینکه رفته حج پیاده بیست باری
گوید چه گویم پیشِ حق از شرمساری

فرمایشاتت چون چراغ بین راه است
در پای دَرسَت هرکه ننشیند تباه است

فرموده ای که دستگیری از فقیران
محبوب تر از اعتکافِ چند ماه است

فرموده ای که غفلت از یادِ خداوند
از ریشه های اصلی نخلِ گناه است

فرموده ای هرکس که حُسن خلق دارد
چون روزه دار دائم الذکر و صلاح است

هرکس که با نامحرمی خلوت نماید
مثل کسی باشد که پیش پرتگاه است

امشب به نام یاکریم، العفو گوئیم
با یاعلی و یاعَظیم، العفو گوئیم

شاعر : محسن عرب خالقی