مناجات وتوسل به امیر المؤمنین علیه السلام ویژهٔ شبهای قدرا به نفس حاج مهدی سلحشور 1401

باز کن آغوش خود را سائل‌ات سر می رسد
آن گدا که بخشِشَت را کرده باور، می رسد

آنقَدَر فریاد خواهم زد که من را هم ببین
ناله های هر شبم از پشت این در می رسد

چلّه چلّه خون دل خوردم که با قیمت شوم
مِی که جا افتاده شد، در جام ساغر می رسد

تا نَفَس باقی است..،نَفْس سرکشم را رام کن
رفته رفته عُمر من دارد به آخر می رسد

گرچه بد کردم..،بیا با این بدت تندی مکن
ای که لطفِ بی حَدت حتی به کافر می رسد

از دلِ هر معصیت زهرا مرا بیرون کشید
کارِ من هرگاه گیر افتاد، مادر می رسد

دفن نوکر احتیاطاً گردن ارباب هاست
بعد مُردن کفن و دفن ما به حیدر می رسد

در سراشیبی قبرم، بعد تلقین خواندنم...
حَتم دارم مرتضی آنجاست که سر می رسد

هرچه که غم بود، حیدر در وجودش جمع کرد...
بعدها ارث پدر یک جا به دختر می رسد

در کنارِ خانه ی باباش سنگش می زنند
زخم مُهلِک بر پر و بال کبوتر می رسد

کاش زینب خاطرش در کوچه ها آسوده بود
کاش بر هر دختری می دید معجر می رسد