سینه زنی و توسل به امیرالمؤ‌منین علیه السلام به نفس حاج مهدی رسولی 1401

یا مدارا می کرد
یا گره ی کارایِ مردمُ وا می کرد
اونکه بین حق و ناحق و جدا می کرد
دنبالِ دردِ همه بود و دوا می کرد
نیمه شب ها برایِ همه دعا می کرد

چه گناهی داشت؟!
غیر از این که بود پناهِ ضُعفا
چه گناهی داشت؟!
غیر از این که بود برا دردا دوا
چه گناهی داشت؟!
غیر از این که بود امیدِ فقرا

ثواب کشته شد
سؤالی بود که بی جواب کشته شد
کتاب موند و روحِ کتاب کشته شد
قلبِ محراب، ابوتراب کشته شد

تَهَدَّمَت وَالله اَرکانُ الهُدی
کشته شد آخر پدرِ خونِ خدا

یا نصیحت می کرد... 
یا به تقوایِ خدا مردم و دعوت می کرد
با همه حتی با دشمنم مُروّت می کرد
اونکه هر لحظه خلافت نه، امامت می کرد
اگه تلخم بود صحبت از حقیقت می کرد

تویِ غربت بود
حتی تویِ لشکرش یار نداشت
توی غربت بود
واسه ی موندنش اصرار نداشت
این دمِ آخر
دیگه هیچ کی با علی کار نداشت

سلام کشته شد
نماز و زکات و صِیام کشته شد
هر خیری دنیا داشت، تمام کشته شد
اَلا أیُهالنّاس! امام کشته شد

تَهَدَّمَت وَاللّه اَرکانُ الهُدی
کشته شد آخر پدرِ خونِ خدا