سینه زنی وتوسل به امام رضا وحضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام ویژهٔ ایام زیارت مخصوص اجرا شده به نفس حاج حسین سیب سرخی

یه ایران و یه سلطان و 
بنازم حرم شاه خراسان و
حرم از بس که جذابه 
به جنّت نمی‌دم یه عکس ایوان و

 قطره، قطره مثلِ من دریا، دریا مثل تو
نوکر، نوکر مثل من آقا، آقا مثل تو 

تو که قبله‌ی توی مشهدی
تو مقصودیوخودت مقصدی 
من هربار میام تو صحنت میگم 
چه گلدسته‌ای عجب گنبدی 

«مدد، مدد، علی موسی الرضا»

امام هشتم ادرکنی 
پیمبر به تو گفته بِضعَتُ منِّی
پناه انسی و جنّی
پیمبر به تو گفته بِضعَتُ منِّی

با تو حالم خوب می‌شه 
زخم بالم خوب می‌شه
هرسال مشهد مهمونم
اون سال، سالم خوب می‌شه

قطره قطره مثل من، دریا دریا مثل تو
نوکر نوکر مثل من، آقا آقا مثل تو

به لبخند تو اسیرم رضا
تو سلطان و من فقیرم رضا 
بگردم همه جهان و بازم 
میفته به تو مسیرم رضا 

«علی موسی الرضا مدد مدد »

سلام از ما جواب از تو 
ما تشنه‌ایم و یک جرعه‌ی ناب از تو 
سلام از ما جواب از تو 
دوا کردن این حالِ خراب از تو 

تو جانی و جانانی ما عبد و تو سلطانی 
زیباترین توصیفِ کربلای ایرانی

من از بچگی بدهکارتم 
هواخواهتم، هوادارتم 
نمی‌خوام رها شم از بندِ تو 
همه عمرم و گرفتارتم 

ای به قربانِ سلطان کربلا 
که شاه شاهانه فرمان‌روای دل 

خسروِ خوبانه 
جان جان جان جان جان جانانه 
من مسلمانه
 دینی که ذکر هر شبش حسین جانه

ابن الکریمه وقدیمَ الاِحسانه
رضا رضا رضا رضا جانانه 

هم نامش دوای ما 
هم خاکش شفای ما 
این تنها حسینه که می‌مونه برای ما 

اون که همیشه با نگاهش 
دلای ما رو زیر و رو کرد 
بی‌آبرویی مثل من رو 
فقط حسین با آبرو کرد
 
«لارِفیق، الّا حسین»

من گرفتاره
اون‌که هوای این نوکرشوداره
جز دست مادرش ما رو‌ نمیسپاره

یارِ یارِ یارِ منِ بی یاره
دل بیچاره کی می تونه 
محبتاش و بشماره
تو‌محشرم من و تنها نمیزاره

یا مَن اَظهَرَ الْجَمیل 
یا مولای الدَخیل
هرشب سینه میزنم‌ 
روی بال جبرئیل

اونکه میزاره صورتش رو 
رو صورت غلام سیاهش
ایشالا که بشه دم‌ مرگ
نگام بیفته به‌ نگاهش

«لا رِفیق، الّاحسین» 

خیلی آقایی...
 بردی دل یه دنیا رو به تنهایی
کارم‌ کشیده از جنون به رسوایی
شورِ شورِ شورِ سینه زنهایی

خیلی آقایی
تنها فکر نوکرات تو‌ دنیایی
پشت درِ بهشت منتظر مایی
شورِ شورِ شورِ سینه زنهایی

از خاک‌ غم توأم اصلا آدم‌توأم
دنیا نه قیامتم زیر پرچم توأم

روم و زمین نزن دوباره
لطف توعه از اینا

از حالا تا وقتی که زنده ام
جانمونم تو اربعینا

«ابا عبدالله ...حسین»