روضه وتوسل به باب الحوائج حضرت اباالفضل العباس علیه السلام ویژهٔ روز عرفه اجرا شده به نفس حاج محمد رضا بذری

*اونایی که که عرفات روضه می خونن، هر جا اباالفضلی شد روضه شون، آقا امام زمان سر زده بهشون، آقاجان! امروز به ما سر نمی زنی؟ چند جمله روضه عموتون رو بخونیم...*

سقای دشت کربلا دلواپسم کردی؟
یك خیمگاه چشم انتظارن بر نمی گردی؟

غصه نخور عیبی نداره، زده رقیه قیدِ آبُ
خودم جوابشون رو میدم، نخور تو غصه ی ربابُ

*دیگه بچه ها تو خیمه از بس گریه کرده بودن صداشون در نمی اومد، بی حال دورِ حسین رو گرفتن، می گفتن: بابا! اومدی چرا عمو رو نیآوُردی...*

مردونگی کن پاشو می دونم که بی دستی
بی دست هم باشی میگن پشت حسین هستی

پاشو نذار هر بی حیایی به اشکِ ناموسم بخنده
پاشو نذار هر کی بیاد و دست رقیه رو ببنده

ای وای علمدارم اباالفضل!...

*کنار هر شهید ابی عبدالله می رسید، آقا رو خاک می نشست" فَجَلَسَ عَلَي التُّراب" علی اکبر رو روی خاک نشست بغلش کرد، اما کنار اباالفضل نوشتن: "فَوَقَفَ عَلَیهِ مُنحَنیا" نه نشسته بود، نه ایستاده بود، یعنی عباس بیا بریم خیمه ها در خطرِ، عباس! من نمی شینم، تو پاشو، میخوان دستِ ناموسم رو ببندن، خیمه ها در خطرِ، ای حسین!...*