سینه زنی وتوسل به حضرت زهرا سلام الله علیها اجرا شده به نفس کربلایی حسین طاهری

ای مادر! دلتنگم هواتو کردم
تو روضه باید پیت بگردم

قدِّ خَمت، عمر کمت، واسه کدوم گریه کنم
مادرمی میشه مگه برات آروم گریه کنم

تا اون روزی که برات بمیرم
شبیه مولا زبون میگیرم

وای منو وای منو وای من
میخ در و سینهٔ زهرای من

در وسطِ کوچه تو را میزدند
کاش به جای تو مرا میزدند

گوشه ی چشم تو‌ چرا شد کبود
فاطمه‌ جان‌ مگر علی مرده بود

 وای منو وای منو وای من
ضرب در و‌ پهلوی زهرای من 

ای مادر! دلگیرم از این زمونه
چیا کشیدی خدا میدونه 

خوش به حالِ مادری که یکی دوتا پسر داره 
وای از دل طفلی که از خیلی چیزا خبرداره 

به یادِ کوچه می خوام بمیرم
با حسنِ تو‌ زبون میگیریم

فلک دیدی چه خاکی بر سَرُم کرد
به طفلی رختِ ماتم در برُم کرد

الهی بشکنه دست مغیره 
میون کوچه‌ها بی مادرُم کرد 

چرا بال و پر ما را شکستی
نهال بی بَرِ ما را شکستی

الهی بشکنه قُنفذ دو‌ دستت
که دست مادرِ ما را شکستی

«امون‌ای دل ..امون‌ای دل...وای»

ای مادر! ممنونم منو آوردی
تو خونه دستِ حسین سپردی

بشین براش پیرهن بدوزکه من به پات زار بزنم
منم ببر تو قتلگاه میخوام باهات زار بزنم

با این امید که براش بمیرم
با نالهٔ تو زبون میگیرم

مگر به کربلا کفن بغیر بوریا نبود
مگر حسینِ تشنه لب عزیزِ مصطفی نبود

«وای منو وای منو وای من..»

مگر کسی که کشته شد تنش برَهنه می کنن
مگر که کهنه پیروهن به پیکرش روا نبود

«حسینِ من ...حسین‌ِ من...»