مدح خوانی وتوسل ویژهٔ ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها و روز مادر اجرا شده به نفس حاج امیر کرمانشاهی

من الکنم برای بیان مقدمه
جایی که صحبت است ز روح معظمه 
زهرا که نام نامی او می کند امام
هنگامه ی بلا و مصیبات، زمزمه

دستِ فلک، بریده شده از مقام او
زین رو خدای نام نهادش به فاطمه
محشر به حشرِ دیگر او ختم می شود
ظاهر شود شَفاعت از این حُسن خاتمه
 
روزی که جنُّ و انس پریشان و مضطرند
عشّاق در تکاپوی زهرای اطهرند

ماه شب چهاردهم روی فاطمه
محرابِ انبیاء، خمِ ابروی فاطمه 
بویید سینه ی گلِ خود را نبی و گفت
بوی بهشت می وزد از سوی فاطمه

علامه ی امینی آن مرد بی نظیر 
گفتا به مدح نِکهت مینوی فاطمه
من مانده ام که فاطمه را بوی جنّت است
یا جنّت خدای دهد بوی فاطمه

دانی که خداوند جهان، بر چه اساس
از فضل خود آفرید آن غنچه ی یاس
چون خواست ببینیم و بگوییم الحمد
چون خواست ببوییم و بگوییم سپاس

او فلسفه ی نزول باران باشد
احساسِ طراوت بهاران باشد
بی حال وضو به لب نیاور نامش
زهرا کلماتِ سبز قرآن باشد

باران باران همیشه باران، زهراست
احساس طراوتِ بهاران زهراست
مهریه ی آب ها فراوان زهراست
تنها نه همین سوره ی کوثر بلکه
یک سوره به طول و عرض قرآن زهراست

سوگند به هر سه آیه ی اعطینا 
لبریز محبتیم دریا دریا
بشکافی اگر سینه ی ما، می بینی
هر گوشه ی آن نوشته، زهرا زهرا

بی تو هَیهات زمین میل بهاری بکند
یا که شمس و قمرش لیل و نهاری بکند

روز محشر همه را خاک نشین کرده خدا
تا فقط فاطمه اش ناقه سواری بکند
به فلانی و فلانی و فلان، گفتین نه
تا فقط از تو علی خواستگاری بکند