روضه وتوسل به حضرت سیدالشهدا علیه السلام اجرا شده به نفس استاد شیخ حسین انصاریان

بسم الله الرحمن الرحیم 

بیاید که بی ما بسی روزگار 
بروید گُل و بشکفد لاله زار 

بسی تیر و دی ماه و اردیبهشت 
بیاید، که ما خاک باشیم و خشت 

تَفرّج کنان، بر هوا و هوس 
گذشتیم بر خاک بسیار کس

کسانی که از ما به غیب اندرند 
بیایند و، بر خاک ما، بگذرند 

*مرگها انواع داره.بهترین مردن، مردنِ در حال ایمانه، بهترین مردن ،مردن در حال شهادته،بهترین انتقال به عالم آخرت ،به وسیله شهادت، مربوطه به وجود مقدس ابی عبدالله علیه السلام. بدن روی خاک افتاده دشمن، بدنهای خودشون رو دفن کردن. ولی بدن عزیزِ پیغمبر، میان آفتاب روی خاکِ گرم بیابان افتاده، زن وبچه رو آوردن کنار قتلگاه از اون جا سوارشون کنند، به اسارت ببرن....*

زینب چو دید پیکری اندر میان خاک
از دل کشید ناله به صد آهِ سوزناک

که ای خفته خوش به بستر خون دیده باز کن ،
احوال ما ببین و سپس خواب ناز کن 

ای وارث سَریر امامت، ز جای خیز 
بر کشتگان بی کفن خود، نماز کن
 
یا دست ما بگیر و از این وَرطه بلا 
بار دگر روانه به سوی حجاز کن 

برخیز صبح شام شد، ای میر کاروان
ما را سوار بر شتر بی جحاز کن

*حسین من!همسفر من از مدینه تا کربلا تو بودی، قمر بنی هاشم بود، علی اکبر بود، اما! بلند شو ببین همسفر من حالا عُمر سعد و شمر و خولیه ....به خودت قسم نمی خوام از کنار بدنت برم دارن ما رو می برن ..اگه به خودم بود می موندم تو گودال اینقدر گریه می کردم که بمیرم....*