سرود وتوسل تقدیم به ساحت مقدس راوی دشتِ کربلا امام‌محمد باقر علیه السلام اجرا شده به نفس کربلایی حسین سیب سرخی

شیرین شده باز کامِ دل هامون 
بارونی شده دیدۀ بارون
دنیا اومده نوۀ ارباب
 نورانی شده همه دنیامون

امشب درایِ رحمت حق به روی دنیا وا شده
امشب حضرتِ امامِ زین العابدین بابا شده

«یابن الزهرا، یاامام باقر، یاامام باقر»

از شور و شعف هر دلی زائره 
تا شهرِ نبی تا بقیع زائره
امشب که شبِ مستیِ عاشقاس
 میلاد آقام حضرتِ باقره

«یابن الزهرا، یاامام باقر، یاامام باقر، »

خندون شده این نوگلِ زیبا
گهواره ی اون بازوی سقّا

لالایی اون وقت خوابیدن
ذکرِ یاحسینِ زینبِ کبری

آقا دستِ خالی اومدم نذار که باز خالی برم
آقا روم سیاهِ  میدونم ولی تویی صاحب کرم

از سفرۀ تو میچینم خوشه ای
از رحمتِ تو میبرم توشه ای

من ملتمسِ یه نگاهِ توأم
کن قسمت من صحنِ شش گوشه ای

«یابن الزهرا، یاامام باقر، یاامام باقر»

باز فکر حرم تو سرم افتاد یادِ اولین سفرم افتاد
با عنایتِ حضرت زهرا بازم گذرم به حرم افتاد

ارباب، ناله هایِ این دلِ پاره به جایی نرسد
ارباب، گریه های منِ آواره به جایی نرسد

میگن تا که از جانب معشوق نباشد کششی
ارباب، کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد

از کودکی ام‌ مَستم و عاشقم
بر درگهِ شاه بندۀ صادقم

آخر یه روزی دعای خواهرِت
آغوش حرم میشود لایقم

«یابن الزهرا، یاامام باقر، یاامام باقر»