توسل ومناجات با خدا ویژه ماه مبارک رمضان اجرا شده شب نهم رمضان ۱۴۰۱به نفسِ حاج‌مهدی رسولی

بی چاره ام دلخسته ام زارم ، نزارم 
باز آمدم چون ابر بارانی ببارم 

قلب سیاه و چشم خشک آورده ام من 
اشکم نمی آید گره خورده به کارم
 
غیر از گناه و معصیت انگار اصلا،
 کاری نمی آید از این چشمان تارم
 
حرف جدایی را نزن دق میکنم من
من که به جز این خانه جایی را ندارم
 
چیزی به جز بار گنه بر شانه ام نیست
 بار مرا بردار که افتاده بارم 

هی قول توبه میدهم اما چه سودی
 دیگر به قول خویش اطمینان ندارم 

من را بسوزان اعتراضی که ندارم 
نااهلم و می دانم اصلا  اهل نارم

 بد جور دلتنگ غروب کربلایم
 ای کاش میشد سر بر آن تربت گذارم 

این روزها روضه به پا کردن به هر وقت 
این روزها یاد لب خشک نگارم
 
قربان آن خواهر که پای نیزه می گفت 
حالا ببین بر ناقه ی عریان سوارم 

یک روز عباسِ علی دور و برم بود 
حالا به شمر و حرمله افتاده کارم
 
بلند صدا بزن الهی العفو