توسل ومناجات با خدا ویژه ماه مبارک رمضان اجرا شده شب دوازدهم رمضان ۱۴۰۲به نفسِ استادحاج منصور ارضی

"الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَ.. لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.. أَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذی لا إِلـهَ إِلاّ هُو الْحَیُّ الْقَیُّومُ، الرَّحْمنُ الرَّحیمُ، بَدیعُ السَّماواتِ وَ الأَرْضِ، مِنْ جِمیعِ ظُلْمی وَ جُرْمی و إِسْرافی عَلی نَفْسی وَ أَتُوبُ إِلَیْه...اَللّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ الَّذى اَنْزَلْتَ فيهِ الْقُرْآنَ وَافْتَرَضْتَ على عِبادِكَ فيهِ الصِّيامَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ...وَ ارْزُقْنى حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرامِ فى عامى هذا وَ فى كُلِّ عامٍ وَ اغْفِرْ لى تِلْكَ الذُّنُوبَ الْعِظامَ فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُها غَيْرُكَ يا رَحْمنُ يا عَلاّمُ.الهی العفو...."

عمریست گر چه خوانده ام با گریه ربنّارا
هم توبه را شکستم هم حرمت خدا را

با اینکه جاهلانه مهمانیش بهم خورد
پیش همه نگه داشت او حرمت گدا را

«یا ربی یا الهی...»

نگذاشت آبرویم پیش کسی بریزد
هرچند که گناهم بد بود و آشِکارا

بالا نشسته بودم کِبرم مرا زمین زد
یکبار هم نبردم فرمان کبریا را

غفّاربود و بخشید ستّار بود و پوشاند
جایش چکار کردی بی عفتی ما را

«یاربی یا الهی....»

باید بترسم از آن گنجی که یاغیم کرد
از لقمه ای که بلعید قارونِ بی نوا را

تا کی خطا و لغزش؟ تا کی دوباره سازش؟
یکبار هم غضب کن اینکه نشد مدارا

در کوی نیک نامان ما را گذر ندادند
گرتو نمی پسندی تغییر ده قضا را

«یا ربی یا الهی....»

دست مرا بکش بر خاکِ ضریح حیدر
یکبار قسمتم کن دیدار مرتضی را

در وادی السلامش من حاضرم بمیرم
ختم به حیدرش کن پایان ماجرا را

یک بار روزه ام را بی روضه وا نکردم
پس باز کن به رویم آغوشِ کربلا را

در وادی محبّت خدا خودش میدونه
محبّت تو مولا زد از دلم جوونه
دوست دارم حسین جان 
خدا خودش میدونه

آب روان بنوشم گویم به آه سوزان
دوست دارم حسین جان
فدات بشم حسین جان

رسوا مکن مرا در نزد رئوس الاشهاد
یارب بحقّ زینب کن دفع این بلا را