توسل و مناجات با خدا ویژه ماه مبارک رمضان اجرا شده شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان به نفسِ حاج‌مهدی سلحشور

باز کن آغوش خود را سائل‌ات سر می‌رسد
آن گدا که بخشش‌ات را کرده باور، میرسد

آنقَدَر فریاد خواهم زد که من را هم ببین!
ناله‌های هر شبم از پشت این در می‌رسد

تا نَفَس باقی است،نَفْس سرکشم را رام کن!
رفته رفته عمر من دارد به آخر می‌رسد

در شب قَدرَت، به قَدرِ گریه‌ام رونق بده!
هر که به جایی رسید، از دیده‌ی تر می رسد

گرچه بد کردم، بیا با این بدت تندی مکن!
ای که لطفِ بی‌حدت حتی به کافر می‌رسد!

از دل هر معصیت زهرا مرا بیرون کشید
طفل بازیگوش دل گرم است، مادر می‌رسد

زیرِ قرآن زیر و رویم کن! الهی بِالعَلی!
دلشکسته گیر می افتد، به دلبر میرسد

نخل حیدر خرج افطاری ما را می‌دهد
از نجف ظرف رطب هر شب به نوکر می‌رسد

دفن نوکر احتیاطاً گردن ارباب‌هاست
بعد مُردن کفن‌ و‌ دفن ما به حیدر می رسد

در سراشیبی قبرم، بعد تلقین خواندنم
حتم دارم مرتضی آنجاست که سر می‌رسد

با مظلومیت آقای مظلومانِ خاک
جمع می‌گردد تمام آن به دختر می‌رسد

سر به چوب محمل خود زد، در آن ساعت که دید
نیزه‌داری مست با رأس برادر می رسد

در کنار خانه‌ی باباش سنگش می‌زنند
زخم مهلک بر پر و بال کبوتر می رسد

کاش زینب خاطرش در کوچه ها آسوده بود
کاش بر هر دختری می‌دید معجر میرسد